می توانیم از خیلی ها نام ببریم اما عبدالعزیز افتخاری در بین این جماعت عزیز نمونه بود،نویسنده ای که هر گاه مطلبی از وی می خواندیم در دلمان به احترامش کلاه از سر می داشتیم بدون اینکه بدانیم وی برادر مرد نازنینی است که استاد دانشگاه ،فرهیخته و دوست و سرور ما در عرصه قلم است ؛زنده یاد عبدالعزیز افتخاری زمانی که هنوز از ماهواره و اینترنت خبری نبود با تماشای مسابقات ورزشی از طریق تلویزیون کشور های عربی حوزه خلیج فارس بهترین تحلیل ها و تفاسیر را از رویداد های مهم جهان فوتبال به مجله وزین وپیشکسوت کیهان ورزشی ارسال می کرد؛زنده یاد عبدالعزیز هر گز قلمش را در اختیار اختیار احدی نگذاشت و راست قامت دنیای ورزشی نویسی ماند،وی حدود پنجسال پیش در چنین روز هایی چهره در نقاب خاک کشید و دنیای فانی را ترک کرد ولی بوشهر هر گز تشییع جنازه ای به این شکوه و ابهت به یاد نداشت ،او عزیز واقعی ورزش بوشهر و بسیار شایسته و ارجمند بود و نامی نیک از خود بر حای گذاشت و نماینده ارزشمند خانواده پر مهر و شجاع افتخاری شد خانواده ای که در دامان مادری عفیف و بزرگمنش و مهین پرست پرورش پیدا کرد و یاد گرفت به ار مان های حقیقی روزنامه نگاری و ایده الهای ملی وفا دار بمانند ؛ فقدان اینمردگرانمایه رسانه را به ویژه به اخوی ارجمندشان دکتر علی افتخاری که ایشان نیز اهل قلم و کرامتند تسلیت می گوییم. نویسنده: رضا اسماعیلی