وی می گوید برای گرفتن مدرک بینالمللی مربیگری در ایران دشواریهای خود را دارد. البته در گذشته روال راحتتری داشت، اما در وضعیت فعلی، شرایط سختتری دارد. تا جایی که اطلاع دارم در بین مربیان خانـــــم، مربی بینالمللی نداریم. بههرحال آقایان در بسکتبال ایران بیشتر دیده میشوند و فرصت کار در سطح ملی و بینالمللی برای آنها فراهمتر است، اما در بخش بانوان نیز طی یکی دو سال اخیر، دیدگاهها بهتر شده و حضور تیم ملی بانوان در رویدادهای برونمرزی، باعث توجه بیشتر به این رشته شـده است. جعفری اضافه می کند که خوشبختانه در بسکتبال چندان نگاه شهرستانی و تهرانی وجود ندارد و مربیان شهرستانی هم در تیمهای ملی حضور دارند، اما نیاز است عملکرد مربیان بسکتبال هم در لیگ برتر و هم در لیگ دسته یک، بیشتر موردتوجه قرار گیرد و کمیتهای در فدراسیون بدین منظور تشکیل شود. برای هر مربی، حضور در تیم ملی یک هدف بزرگ است و من هم تلاش میکنم به این جایگاه دست پیدا کنم. وی درباره تاثیر حضور مربیان در کلاس های بین المللی نیز می گوید: از زمانی که این اتفاق رخ داد، نگاهها به بسکتبال بانوان در آسیا و جهان تغییر کرد. حضور در رویدادهای برونمرزی گام مثبتی بود، اما نباید به آن قناعت کنیم و با جذب استعدادها و پرورش آنها به فکر آینده باشیم. بسکتبال بانوان برای موفقیت در مسیری که قرارگرفته، نیازمند حمایت است و باید برنامه بلندمدتی برای آن داشت. تیمهای اول و دوم لیگ بانوان میتوانند در مسابقات غرب آسیا شرکت کنند که این موضوع نکته مثبتی برای جذب اسپانسر است و میتوان دختران علاقهمند بیشتری را جذب این رشته کرد. مربی جوان اصفهانی درباره حضور تیم نامی نو در لیگ برتر فصل جاری می افزاید: هنوز که فدراسیون خبری اعلام نکرده و با توجه به شیوع بیماری کرونا، برنامهریزیها دستخوش تغییر شده است. باشگاه نامی نو هم صحبتهای اولیه را انجام داد و برآورد مثبتی برای ادامه فعالیت این تیم وجود دارد. گفت و گو از: مرجان بنی یعقوب