شاطرزاده که سرمربیگری تیم ملی کاراته ویتنام را بر عهده دارد، به دلیل مشکلات ناشی از شیوع کرونا و تعطیلی رویدادهای ورزشی در جنوب شرق آسیا، به شهر مادری سفرکرده است. وی در پاسخ به این پرسش که چه شد مربیگری کشور ویتنام را پذیرفته اید، گفت: در زندگی و کار، اهداف باید تعریفشده باشند و زمانبندی رسیدن به هدف موردنظر را داشته باشیم. در صورت ارتباط با دنیای خارج از ایران میتوان اهداف خود را به هرجایی توسعه داد؛ فقط باید با صبر و برنامه حرکت کرد، من نیز مانند خیلی از افراد، برنامهها و اهداف خودم را در بیرون از ایران دنبال کردم و وقتی ویتنام پیشنهاد داد، آن را پذیرفتم. کاراته ویتنام ازنظر جمعیتی خوب است. الگوی کاراته ویتنام در بخش کاتا ژاپن است و هرسال بازیکنهای کاتا به ژاپن رفته و با استاد ژاپنی دستکم دو ماهی را تمرین میکنند. در بخش کومیته از سال ۲۰۱۴ ویتنامیها دنبال یک تجربه جدید بودند که از من دعوت به همکاری کردند و هرسال تیم ویتنام یک تا دو ماه در ایران تمرین دارد. شاطرزاده درباره حضور کاراته در المپیک گفت: المپیکی شدن کاراته باعث جذب سرمایه و هنرجوی جدید و بزرگ شدن فضا و امکانات کاراته شد. در صورت استفاده از این فرصت و برنامهریزی برای آن، قدمهای بزرگی در کاراته برداشته خواهد شد.