عید قربان، عید خون نیست، عید رهایی از اسارت از نفس شیطانی است.

در این عید سخن از نور است، گلستان ابراهیم و پاکی چشمه زمزم، عید قربان جلوه گاه عشق و رستگاری است، عید ایمان و امتحان و ایثار و احسان و قربت و قربان است، عیدی که ابراهیم از آن سربلند برون آمد و حالا ما مانده ایم که از این اعیاد مقدس به ویژه عید قربان چه آموزه هایی برای اداره امور کشور و خودسازی بهره گرفته ایم؟ چقدر تلاش کرده ایم که در پرتو توصیه ها و احادیث و سفارت دین مقدس مملکت مان را به گلستانی که موعود است تبدیل کرده ایم، توصیف واقعیات اعیاد و ایام دینی ما اگرچه خوشایند و بسیار ضروری است اما پیامبر اکرم (ص) و نوادگان شریف ایشان برای تکمیل مکارم اخلاقی آمده اند و ما به ویژه مسوولان به عنوان پیروان آن حضرت به خود بیاییم که تا چه اندازه در توسعه و گسترش افکار بنده خدا بودن، مبارزه با نفس و... موفق بوده ایم، به ورزشگاه هایمان سر بزنیم، اخلاق را گم کرده اند، در محافل و معابر عمومی وضع خیلی بهتر نیست، سوء استفاده ها از موقعیت و منصب ها که دیگر ناگفته پیدا است، پس کی می خواهیم نصایح و فرامین انبیاء و اولیاء را بکار گرفته ایم و نمونه و سرآمد کشورهای مسلمان باشیم، سینه مالا مال درد است ای دریغا مرهمی! در این مقطع سخت تاریخی چشم و دل به انبیاء می سپاریم شاید شفیع همه ما شده و نور رستگاری را بر سرزمین آبا و اجدادی ما جاری سازند که سخت به آن نیازمندیم به ویژه در حوزه ورزش که اصل را گم کرده ایم و دنبال فرع می گردیم، نه از ایثار خبری هست و نه از بندگی و ارادت واقعی و خالصانه...

• 17:47
• 1399/05/11
• 1596