عزیز پرتوی مربی بین المللی می گوید: اگر نظر و گذری بر مربیان لیگ ها داشته باشیم خواهیم دید که تعدادی از این مربیان صاحب مسند مربیگری در تیمهای بزرگ هستند که اکثر بازیکنان تیم ملی ما در آن تیمها بازی می کنند و جالب اینکه بعضی از این تیمها را مربیانی هدایت می کنند که در والیبال ما عکس تیمی هم ندارند و بخاطر نتایج ضعیفی که گرفته اند امروزه زنگها برای آنها به صدا در آمده است و از گوشه و کنار شنیده می شود که تعدادی از این مربیان را که معلوم نیست توسط چه کسی با کسانی وارد گود مربیگری شده اند را می خواهند عوض کنند و اگر هم تغییر نکنند در اثر نتیجه نگرفتن تیمها خود مجبور به استعفا می شوند. آقایان بدانند ملاک مربیگری تنها گرفتن کارتهای بین المللی یا درجات مختلف نیست برای موفقیت باید خاک خورده ی این ورزش هم باشید. پرتوی می افزاید: اگر خواهان پیشرفت ورزش والیبال در این مملکت هستید و دوست دارید سازندگی در ورزش والیبال در باشگاه ها هم باشید بگذارید هر مربی را در جایگاه خود بکار گیرند و والیبال ما که چند سال است در حال پیشرفت بوده به پیشرفت ادامه دهد و بتوانیم در سایه دانش و توانمندی مربیان واقعی آسیا و جهان روی سکوهای بالاتری قرار بگیریم علی ایحال سوال این است واقعا آیا امروزه دانش و آگاهی مربیان والیبال ما نسبت به پیشرفت والیبال مان در آسیا و جهان به درجه ی عالی دانش و آگاهی ورزش والیبال رسیده اند. در ایران متاسفانه اغلب مربیان توسط راس نشینان و کانال زنی و سفارش این و آن در تیمها برگزیده می شوند، مربیان کشور جهت سبقت گرفتن از هم و قربانی کردن سایر مربیان جهت رسیدن به اهداف خود در ورزش والیبال چه کارها که انجام نمی دهند، با رای و با سفارش این و آن بخواسته خود که برسند و نتیجه ای دلخواه را در تیم نمی گیرند. پس با این مربیان که بین خود نیز تعامل ندارند و به تمرینات روز دنیا اشراف ندارند، تیم ما جزو تیم های برتر والیبال جهان خواهیم شد؟