رئیس کمیته ملی المپیک یک کار قشنگ و ارزشمند انجام داد و میزبان چهار دونده دختر و مربیانشان شد که بتازگی روی پیست های خاک گرفته کشورمان رکوردهایی زده اند و حدنصاب هایی را خلق کرده اند و این فرصتی پیش آورد دونده ها و پرتابگران چون ریحانه آرانی، پریسا عرب، ریحانه مبینی، زهرا عرب رستمی احساس کنند مسوولان پایمردیها و تلاش هایشان را می بینند و این نگاه انگیزه و احساسی بودن و ماندن در وجودشان صیقل می دهد. مربیان این بچه های مظلوم و دختران شایسته هم سفره دل بگشایند که مثلا چگونه در زمین های خاکی ورامین و با سنگ ترازوهای سه کیلو گرمی آغاز کرده اند تا پرتاب چکش و وزنه را برای پرتابگران تداعی سازند، در ایامی که همه ورزش ما شده حاشیه، ادعا و رد گم کنی این اقدام دکتر صالحی امیری نشان داده که خودشان و یا مشاورانشان عمیق تر از ظاهرسازی این روزهای ورزش به اصل تربیت بدنی نگاه می کنند، بدیهی است که حضور خبرگان و منتقدان و مفسران دوومیدانی هم می توانست مکمل این جلسه باشد اما چون به اصل تشویق و حمایت اعتقاد وافر داریم باید ریاست محترم کمیته ملی المپیک بگوییم دست مریزاد و ای کاش مشاوران ریز و درشتی که در وزارت ورزش برای تسخیر فدراسیونها دورخیز برداشته اند به جناب وزیر ورزش هم یادآوری می کردند که همه ورزش کشور فوتبال نیست. ورزش ایران برای ایجاد تحول به اینگونه نگاه های منصفانه نیازمند است و آدمهایی که عاشق پیشرفت دختران و پسران کشورند و دنبال هیاهو و جاذبه های کاذب این حومه نمی روند.