شکست تلخ استقلال مقابل الهلال شاید از نگاه بسیاری قابل پیش بینی بود اما اینکه چرا از اینگونه باخت ها درس عبرت نمی گیریم جای بسی شگفتی دارد.

در چنین اوضاعی به جای آنکه منطق پیشه کنیم وعلل اینگونه ناکامی ها را واکاوی  کنیم، به تسویه حساب شخصی می پردازیم و این و آن را  هدف آماج قرار می دهیم غافل از اینکه همگی دراینگونه شکست ها دخیل هستیم .

این عادت بد در فوتبال ما به ویژه در خانواده استقلال اپیدمی شده و هرگاه که تیر آبی ها به سنگ می خورد رفتار تندخویانه علیه هم شروع می شود وق صه «کی بود، کی بود، من نبودم» فضا شهر را دربر می گیرد.

چه نیکو خواهد بود به جای آنکه  ناکامی ها را برگردن عوامل نامریی بیندازیم، گاف های بی پایان را جستجو می کردیم و برای رفع این معایب آستین همت بالا می زدیم .

اینکه آبی ها دیگران را مسبب اصلی بدانند، این داستان رهگشا نخواهد بود و نمی تواند  درمانگر التهاب باشد؛ باید نقدپذیر بود و اشتباهات را پذیرفت وگرنه اگر این فضای غبارآلود از اردوی استقلال دور  نشود، چه بسا ممکن است بازهم دست آنها ازرسیدن به لیگ برتر و جام حذفی کوتاه بماند.

نویسنده: حسین علی اسماعیلی 

• 11:46
• 1400/06/23
• 1452