شنبه یکم اردیبهشت ماه

قنبری: با این همه تلاش مورد کم لطفی فدراسیون جانبازان قرار داریم

والیبال نشسته گیلان در تکاپوی جدید، راه رشد و ارتقا را طی می کند. محمد قنبری دروازه بان سابق سپیدرود رشت که از جانبازان جنگ تحمیلی است، اکنون آستین همت را برای پیشرفت والیبال نشسته گیلان بالا زده است.

وی که عضو تیم ملی در دهه 70 بود و در جام جهانی و رقابت های آسیا و اقیانوسیه پیراهن تیم ملی را برتن داشت، در گفت و گو با البرز ورزشی با بیان اینکه والیبال نشسته این استان با آمدن رئیس هیات جدید جان گرفته است، افزود: هم اینک هشت تیم در سراسر استان فعال هستند. قنبری همچنین از دعوت تیم های ترکیه و عراق برای برگزاری تورنمنت بین المللی دهه فجر در شهرستان خبر داد و گفت: تیم گیلان و ارومیه نیز از دیگر تیم های این تورنمنت خواهند بود.

وی اضافه کرد: خوشبختانه شرایط خوبی در شهر و استان داریم و حتی بازیکنانی از زاهدان و استان های جنوبی کشور که شرایط فیزیکی خوبی داشتند نیز با هواپیما به رشت منتقل کرده و سرویس امکانات خوبی را در اختیارشان قرار داده ایم و یک بازیکن عراقی نیز که کاپیتان این کشور بوده را در اختیار داریم. البته وی همسر ایرانی دارد. با این همه تلاش متاسفانه مورد کم لطفی فدراسیون جانبازان قرار داریم. چند بار درخواست میزبانی را دادیم و با گرفتن هتل و دادن امتیاز به تیم های مناطق والیبال خیز مانند ارومیه و گنبد، آمادگی خود را برای برگزاری لیگ برتر باشگاه های کشور اعلام کرده ایم اما سازمان لیگ والیبال فدراسیون جانبازان از ما خواستار تقبل تمام هزینه های کادر برگزاری و داوران مسابقات را کرده است که برای ما عجیب بود. فدراسیون از هر تیم 9 میلیون تومان ورودی می گیرد و تازه درخواست 11 میلیون تومان اضافی هم دارد. در این صورت دلیلی وجود ندارد که بخواهیم هزینه های دیگر را برعهده بگیریم. برگزاری لیگ وظیفه فدراسیون است اما عجیب است که دست رد به درخواست های ما می زنند و به نوعی در روند حرکتی ما سنگ اندازی می کنند.

محمد قنبری درباره انجمن والیبال فدراسیون جانبازان نیز گفت: تشکیلات ورزش جانبازان به کلی در سه نفر خلاصه می شود؛ حاج محمود خسروی وفا، هادی رضایی و علی کشفیا. چنین می شود که آقای فرید صائبی را به عنوان سرمربی تیم ملی انتخاب می کنند بدون توجه به حضور این همه ملی پوشان در حومه والیبال نشسته. و این آقا می خواهد با بازیکنان 45 ساله به جام جهانی چین برود.

نویسنده: جمشید حمیدی