در میان سوژه های امروز ورزش، ملاقات حمید سجادی با وزیر کار و تعاون در زمینه اشتغال ورزشکاران و قهرمانان توجه ما را جلب کرده است. ورزشکار اگر دغدغه زندگی و گذران امور را نداشته باشد، با طیب خاطر به راه ورزش قهرمانی می رود.

مدال آورانی که در صحنه های بین المللی با رشادت خود پرچم مقدس ایران را به اهتزار در می آورند، ارزش توجه و اهمیت وافر را دارند. البته می دانیم که اشتغال دغدغه همه جوان های این مملکت است و تنها اختصاص به قهرمانان ورزشی ندارد. اما اکنون که این راه ارزشمند در پیش گرفته شد باید با عدالت همراه باشد؛ نه اینکه عده ای از ورزشکاران سرشار از درآمد و پول باشند، برخی ها هم ناچار به فروش لبو در خیابان های شهر باشند. ورزشکاران رشته هایی مانند والیبال و فوتبال به دلیل دستمزدهای کلانی که از طریق فعالیت های باشگاهی به دست می آورند، شاید خیلی نیازمند کار اداری و اجرایی نباشند. اما قهرمانان رشته های انفرادی اغلب دغدغه زندگی دارند. اکنون اما یک بحث عمده را هم می پردازیم اینکه مثلا پیش از مسابقات پیش روی فوتبال فلان مسئول وعده پاداش را پررنگ مطرح کند، خیلی موافق نیستیم. اگر قهرمانان ورزش سربازان واقعی این مملکت هستند، نباید شرطی بار آیند. پرداخت پاداش در همه جای دنیا متداول است اما بعد از هر تورنمنت یا موفقیت بزرگی که حاصل می شود، کاملا مورد تایید است.

نویسنده: حسین علی اسماعیلی