بحث انتقاد نیست، چرا که می دانیم هر حرفی یا نوشته ای که مطرح می شود را برخی ها ناشی از غرض و مرض می دانند اما رسالت روزنامه نگاری حکم می کند که حقایق را در حد برداشت خودمان بیان کنیم.

کشتی در استان مازندران فقط در شهر پر استعداد جویبار خلاصه نمی شود. در جای جای این خطه بساط تشک کشتی و کشتی گیری پهن است. در این میان شهرستان آمل قطب بزرگی محسوب می شود که در بازی های المپیک جوانانش را دیده و تحسین کرده ایم. قاسم رضایی نماد کشتی گیران این شهر است.

قهرمان جهان و المپیک که بعد از بازی های 2012 لندن از دنیای قهرمانی خداحافظی کرد و به جرگه مربیان پیوست که ثمره سازندگی و تلاش وی را در مسابقات جهانی نروژ دیده  ایم که شاگردش هادی ساروی موفق به صید مدال طلای جهانی وزن 130 کیلوگرم شد.

اینکه قاسم رضایی با درخشش در دو المپیک چه افتخارات بزرگی را خلق کرده است بحثی جداگانه می نماید. اما اکنون که عنوان یک مربی بی حاشیه در کشتی فرنگی سرگرم مربیگری است چرا جایی در جمع مربیان تیم ملی ندارد؟

حجب و حیای وی نباید مانع از دیدن این قهرمان پرافتخار شود. لطفا نگاهی به اسامی برخی مربیان رده ملی بیاندازید. انصافا جای قاسم رضایی خالی نیست؟!

نویسنده: احمد دباغ