انعطاف تاکتیکی و نمایش هوشبارانه آبی ها در مصاف با سپاهان یک‌پیروزی بزرگ به ارمغان آورد.دادن‌مالکیت توپ به حریف و اتخاذ مواضع دفاعی و بهره بردن از سرعت در تهاجم روشی منطقی بود و آنها را به هدف رساند.
تقابل حساس استقلال و سپاهان و اتخاذ تدابیر پیشگیرانه از سوی دو تیم حاوی چند نکته مهم بود. مهم شمردن اصل دوندگی و جنگندگی و اقدامات بازدارنده از سوی دو طرف برای مهار مهره های کلیدی از نکات کلیدی این دیدار بود.
استقلال برای کاهش سرعت حریف عمده تلاش خود را به کار انداختن نورافکن و اسماعیلی فر ( دو پیستون‌کناری) معطوف کرده بود.
در میانه میدان هم مراقبت از محمد رضا حسینی هدف اول بود. حسینی زوج اسماعیلی فر بارها در وقت اول با خطاهای مکرر متوقف شد. دادن مالکیت توپ به سپاهان و پرس آنها در وقت نخست‌نمایان بود. هوشیاری و صبوری استقلال در ارائه تاکتیک اتخاذ شده تا‌پایان بازی استمرار داشت و شاگردان مجیدی را به هدف رساند.
استقلال که از ایده فریبنده در تهاجم سود می برد ،در انتقال توپ عمق دفاع را هدف قرار داده بود. آنها با این ترفند در چند مرحله شکافی بین ولسیانی و پورقاز ایجاد کردند و دروازه سپاهان را تهدید نمودند.
در قیاس با بازیهای گذشته در استقلال آرامش نسبی برقرار بود.
مجیدی و همکارانش از عصبیت های کنار زمین فاصله گرفته بودند.این تفکر در داخل زمین هم نمود عینی داشت.
آنها زمانی که تاکتیک تیمی را در اولویت قرار دادند از توان و ظرفیت ژستد، حسین پور و مهدی پور بهره بهتری بردند و در فاز حمله اثر بخش نشان دادند.
البته باید اعتراف کردمردان دفاعی استقلال در این دیدار نمایش فوق العاده ای داشتند.در این راستا سیاوش یزدانی را باید ستود.
او در رهبری خط دفاع عملکرد ایده آلی داشت و بر خلاف گذشته با آرامش وظایف خود را بخوبی انجام داد.یامگا در غیاب وریا غفوری یک وینگر تمام عیار بود.
یامگا با تصرف کریدورهای طولی احاطه کاملی در جناح راست داشت و در برگشت ها هم حامی همیشگی تاکتیک تدافعی تیمش بود.
یامگا بارها در وقت دوم مانع سانترهای مواج نور افکن شد.
در تیم سپاهان غیبت سروش رفیعی کاملا محسوس بود و نیمکت نشینی مغانلو و بازی آنها با یک‌مهاجم( شهباززاده) عجیب به نظر می رسید.
در وقت دوم با فراخوانی مغانلو و بازی با دو مهاجم هدف ، استقلال را مجبور به‌عقب نشینی کرد.
به نظر می رسد چنانچه سپاهان از ابتدا خط حمله را با مغانلو و شهباززاده تشکیل می داد بهتر و کاملتر به هدف می رسید و کنترل بازی را به حریف نمی سپرد.
استقلال با این برد حیاتی به لحاظ روانی آماده پیکارهای بعدی شد.
آنها با بازیکنان با تجربه و جوانان با انگیزه ای که در اختیار دارند می توانند نمایش بهتری داشته باشند، به شرطی که اسیر حواشی نشوند.
مجیدی و دستیارانش باید از پرخاشگری در کنار زمین اجتناب کنندو توان و ظرفیت خود را برای رهبری درست بازیکنان‌شان به خدمت بگیرند.
سپاهان‌اگر چه بازی حساس هفته را واگذار گرد، اما هیچگاه از انضباط تیمی فاصله نگرفت.
این تیم را باید دارای شخصیت قهرمانی به حساب آورد، چرا که در کادر فنی و عناصر تکنیکی در داخل زمین نفرات قابلی در اختیار دارد و رقیبی سرسخت برای دیگران‌به شمار می آید.
نویسنده: احمد میرزاییان