شنبه یکم اردیبهشت ماه
شوک ‌تازه به فوتبال ایران؛

حذف سرخابی ها،حاصل سوءمدیریت هاست!

بی مبالاتی ها، سوء مدیریت ها و منازعات بی نتیجه در داخل، بالاخره بر سر فوتبال ایران آوار شد و حذف نمایندگان فوتبال ایران در آسیا پیامد آن بود.

واقعه تلخی امروز برای فوتبال اتفاق افتاد. کنفدراسیون ‌فوتبال آسیا با ارسال نامه مکتوب استقلال، پرسپولیس و گل گهر را فاقد شرایط اولیه حرفه ای دانست،بر همین اساس سرخابی ها از حضور در جام باشگاه ها حذف شدند. گل گهر هم‌شرایط مناسب مد نظر Afc را بدست ‌نیاورد.

متاسفانه در هفته های گذشته مدیران و مسئولان ما با خوش خیالی به هواداران وعده های توخالی می دادند.

مدارک و مستنداتی هم که اخیرا به Afc ارسال شد مانند گذشته فاقد وجاهت قانونی و به عبارتی بازی با اسناد و مدرک سازی بود.

این نوع سندسازی های غیر واقعی و جا به جایی های دروغ اسناد‌ مالی و حسابرسی های آنچنانی که از دیرباز در فوتبال ما مرسوم و متداول بود، بالاخره به بن بست خورد و فوتبال باشگاهی را به ورطه نابودی کشاند.

عجیب است فوتبالی که در یک قدمی جام‌جهانی است و داعیه حضور مکرر در جمع بزرگان‌ جهان دارد، در فوتبال باشگاهی از ابتدایی ترین و بدیهی ترین امکانات‌ محروم است.

این‌ نگرش غلط را باید مولود نگاه نادرست مدیران‌ارشد سیاسی و ورزشی کشور به اداره دو باشگاه استقلال و پرسپولیس دانست.

این دو باشگاه همواره در مباحث هزینه و دخل و خرج با بن بست مواجه شدند.

هزینه های میلیاردی از جیب مردم و بیت المال و بدهی های مداوم به مربیان و باریکنان خارجی و داخلی مانع از آن شد تا این دو باشگاه قدری به ایجاد امکانات‌ اولیه‌ فکر کنند.

دو تیم پرهوادار کشور سال های متمادی است برای انجام ‌تمرینات روزانه خود مشکل اساسی دارند!

گشایش پرونده های مکرر در فیفا و ای اف سی و جرائم‌ متعدد مالی و برخی محرومیت ها نتیجه سوء مدیریت ها و بی مبالاتی هاست!

باید قبول کرد دو تیمی که همواره به زمین و زمان‌بدهکار هستند و برای زمین تمرین روزانه هم‌ به این در و آن در می زنند ،نمی توان‌ آنها را باشگاه حرفه ای دانست !

متاسفانه این رخداد تلخ اثر سوء بر ورزش ایران ‌گذاشت ‌و به جایگاه فوتبال ما در آسیا خدشه جدی وارد کرد.

این‌محرومیت‌ و جدایی تلخ باید ما از خواب سنگین و بی تفاوتی بیدار کند.

این کاستی ها را باید با رفع معایب مورد نظر Afc بر طرف کنیم و برای دوره بعدی جبران‌ مافات کنیم.

نویسنده: احمد میرزاییان