پنجشنبه نهم فروردین ماه
نیم نگاه

بی توجهی به افتخارات گذشته ورزش

شب گذشته محمد نصیری پرافتخارترین ورزشکار ایرانی، مردی که بیش از 24 مدال جهانی و المپیک را در کارنامه افتخارات خود دارد، بر اثر بروز برخی علایم بیماری در یکی از بیمارستان های تهران بستری شد و براساس اخبار واصله احوال عمومی ایشان خوب و خطر رفع شده است.

نصیری سال های سختی را از دوران جوانی تا دوران کهنسالی طی کرده است، اما با اراده آهنین موانع را گذاشت و در عالم وزنه برداری به نابغه ای بزرگ تبدیل شد.  

شنیدن داستان زندگی این بزرگمردان می تواند درسی برای نسل جوان ما باشد تا بدانند که ابرمردهای ورزش کشور ما با وزنه های سیمانی و ده ها مشکل نداری خود را به قله افتخارات رسانده اند. خوشبختانه نصیری مرد بی حاشیه ای بود و این روزها که صحبت سر تغییر و تحول در ورزش وزنه برداری است، او نیز نگران گذران زندگی ست. جای تعمق و تاسف دارد که قهرمانان گذشته ایران که المپیکی شده اند اغلب غم نان دارند و از فقدان بی توجهی آزرده خاطرند. چگونه می شود در این سنین از آنها دلجویی کرد؟ ورزشی که اندر خم یک کوچه است و مسئولانی که در گذشته از کنار ورزشگاه ها رد نشده بعد سکاندار ورزش کشور شده بودند، در این بی توجهی ها دخالت انکارناپذیری داشتند. گذشته هرچه بود گذشت، ولی دولت کنونی و مسئولان ورزش ما باید در کنار صدها مشکلی که در این پدیده وجود دارد، جبران مافات کنند. نمی شود نسبت به سرمایه های راستین ورزش کشور بی تفاوت بود. بازنشستگان آینه های نسل کنونی و آینده وطن عزیز ما هستند.