لیگ برتر باشگاهی با پشت سر گذاشتن مشکلات و حواشی فراوان به نیم فصل رسید. دوران پسا کرونا و نبود تماشاگر و حذف سرخابی ها از لیگ آسیا و پرونده بازیکن گابنی گل گهر معادلات را به هم زد. تیم های پایین جدول هم امیدی به آینده ندارند و در چنبره مشکلات گرفتار شده اند.
آیا عجیب نیست که دو تیم صدرنشین جدول و دو قطب اصلی فوتبال ایران به دلیل نداشتن شرایط اولیه حرفه ای از سوی Afc حذف شوند؟ تراکتورسازی هم که یکی از ارکان اصلی فوتبال ایران است، این روزها حال و روز خوشی نداشته و عنقریب واگذار خواهد شد تا مشخص شود فوتبال ما با خصوصی کردن باشگاه ها میانه ای ندارد.
پدیده یا شهر خودرو با کوهی از مشکلات و اختلاف سلائق تمام نشدنی روبرو است. با این رویه خراسان سهمیه لیگ برتر را از دست خواهد داد.
نفت مسجد سلیمان و نفت آبادان در دوشهری که نفت و گاز زیر پای مردم فوران می کند،، همه در انتظار وعده های مسئولان هستند.
با این بستر ناسالم، یقینا فوتبال خوزستان تضعیف خواهد شد و سیر نزولی آن به زیان تیم ملی است.
نساجی با هواداران خونگرم و دو آتشه قائمشهری یک زمین چمن ندارد و در این فصل در زمین های دیگر و شهرهای مختلف کشور بازی های خانگی را برگزار می کند.
فولاد، ذوب آهن، گل گهر، آلومینیوم و مس رفسنجان و سپاهان هم که از امکانات صنعت کشور سود می برند،هنوز شرایط اصولی در بحث حرفه ای را رعایت نمی کنند.
فولاد و ذوب آهن در ابتدای فصل طیف وسیعی از بازیکنان و مربیان خود را از دست دادند و با گروهی تضعیف شده وارد رقابت ها شدند. گل گهر با بازیکن گابنی با چالش جدی مواجه شد.
جای شکرش باقی است که آلومینیوم اراک و مس رفسنجان با دو مربی جوان(خطیبی و ربیعی) و استفاده از بازیکنان جوان و با انگیزه نمایی از فوتبال منظم و رو به جلو را ارائه دادند تا در این فوتبال دیم بپذیریم که چه استعدادهای نابی داریم!
استان فارس پس از سال ها، حضور فجرسپاسی را در لیگ برتر جشن‌گرفت، اما این تیم هنوز انتظارات هواداران این خطه را برآورده نکرده است!
پیکان و هوادار دو تیم دیگر لیگی هستند که با تفکر جداگانه در صدد خودنمایی در فوتبال ایران هستند. در این گیر و دار باید به آینده استقلال خوش بین بود.
صدر نشین نیم فصل با مجیدی و کادر مدیریتی و بازیکنان با انگیزه اش به قهرمانی بسیار امیدوار است، تا ناکامی های فصول گذشته را فراموش کند. پرسپولیس با هیات مدیره جدیدش آینده ای نامعلوم دارد.
دیون سنگین‌مالی،حذف از آسیا، ضرورت به کار گیری بازیکنان جدید و عدم پرداخت مطالبات مربیان و بازیکنان از جمله مشکلاتی است که درویش با آن روبرو است.
امیدواریم تیم ملی با پیروزی برابر عراق و امارات به جام جهانی صعود کند، اما یادمان باشد، چنانچه فوتبال باشگاهی را مهم بشماریم و در سطوح برنامه ریزی و طراحی کار‌کنیم، می توان به راه پیش رو امیدوار بود.
نویسنده: احمد میرزاییان