دوست نداشتند ما به عنوان آنالیزور کارمان را ادامه بدهیم. برخی از مربیان تیم ملی خود را علامه دهر می دانند در حالیکه به اعتقاد من آنها نمی توانند کار خاصی برای ملی پوشان تیم های ملی انجام دهند چون خمیرمایه کشتی گیران در رده های سنی پایین و توسط مربیان سازنده ریخته می شود.
سیستم گلخانه ای که از سال های پیش وجود داشته همچنان ادامه دارد و ما فقط زمان اردوها را کم و زیاد می کنیم. واقعیت این است که ما پس از مدال طلای مرحوم علیرضا سلیمانی سروسامانی به اوضاع کشتی در سطح کشور ندادیم. الان هم در همان مسیر گام برمی داریم به همین دلیل یک دوره درخشش داریم و سپس افت می کنیم چون ویژگی کار گلخانه ای همین است. وقتی هیچ برنامه ریزی اصولی وجود نداشته باشد نمی توان انتظار داشت کشتی در کشور گسترش پیدا کند.
بهروز یاری ملی پوش اسبق کشتی و نفر سوم جهان ضمن بیان مطالب بالا در پاسخ به این پرسش خبرنگار خبرگزاری البرز که با این اوصاف چه آینده ای برای کشتی پیش بینی می کنید، اظهار داشت: همانطور که گفتم، با این اوضاع کشتی رو به نابودی خواهد رفت مگر اینکه فکر عاجلی برای بهبود شرایط صورت گیرد که متاسفانه این فکر عاجل هم دیده نمی شود. فدراسیون کشتی باید نقد پذیر باشند و چون اینگونه نیست در نتیجه افراد دلسوز و کسانی که حرف حق می زنند در صحنه حضور ندارند نهایتا کسانی که آن فدراسیون مبلغ بودند الان هم فرصت عرض اندام پیدا کرده اند. علی دبیر به عنوان رئیس ۴دراسیون باید بوودجه ای مناسب به انستیتو اختصاص دهد و در این مکان که باید قلب تپنده فدراسیون است کارهاب زیر بنایی انجام یاید با این شرایط امکان کار کردن در انستیتو وجود ندارد.
وی ادامه داد: یکی از معضلات امروز کشتی سیاستی است که اجازه نمی دهد کمیته مربیان مستقل و قوی وجود داشته باشد. پرسش این است که چرا فدراسیون کمیته مربیان ندارد، چرا سرمربی تیم ملی را رییس کمیته مربیان نمی گذارند تا پاسخگو باشد؟ وقتی تشکیلاتی به نام کمیته مربیان وظایف خود را انجام نمی دهد چه انتظاری داریم که مربیان کشور نسبت به ادامه کار دلگرم باشند؟وقتی کمیته مربیان نباشد سرمربی تیم هر کسی را که دوست دارد به عنوان مربی انتخاب می کند بی آنکه ضابطه ای در میان باشد و یا از فیلتری رد شده باشند.
قهرمان اسبق آسیا در رابطه با چگونگی رفع مشکل ریزش جمعیت کشتی گیران در سطح کشور گفت: کشتی گیر پایه ساختن و کشتی گیر تیم ملی بودن دو مقوله جدا از هم است. ابتدا باید فونداسیون این بنا محکم باشد تا بتوان بنا را بر روی این فونداسیون استوار کرد. کار سازندگی را مربیان مربوطه انجام می دهند و این ورزشکار در ادامه راه با حضور در اردوها، مسابقات و زیر نظر مربیان تیم ملی به مرحله تکامل می رسد برای این منظور ابتدا باید به مربیان سازنده رسیدگی شود و در مرحله بعد مربیان تیم ملی باید بتوانند استعدادهای برتر را بالا بکشند که متاسفانه هیچ کدام از شرایط دوگانه مهیا نیست. فدراسیون کشتی به جای متمرکز شدن در خانه کشتی باید در مناطق مستعد کشتی کلاس های رایگان دایر کند تا جمعیت کشتی گیر بالا برود. وقتی ماده ۸۸ اعمال می شود مربی چاره ای ندارد جز اینکه از نونهال تا پیشکسوت را در کلاس بپذیرد چون باید شهریه باشگاه را تامین کند، در این فضا کشتی گیر ساخته نمی شود.
یاری در پایان با اشاره به موقعیت آینده تیم ملی کشتی خاطرنشان کرد:هر سرپایینی، سربالایی هم دارد ما سرپایینی نروژ را رفتیم، مدال ها سطح توقع مردم را بالا برد و اکنون محقق کردن دوباره توقعات دشوار است. اگر جهانی ۲۰۲۱بتوانیم ۶ مدال هم بگیریم باز هم نسبت به نروژ یک مدال کمتر خواهد بود؛این یعنی نارضایتی مردم. حالا اگر ما پس از جهانی نروژ اعلام می کردیم، بخت با ما یار بود و توانستیم ۷ مدال بگیریم می توانیم ایضا پس از جهانی صربستان چنانچه نتیجه نگرفتیم اعلام کنیم شانس با ما یار نبود. اما اگر موفقیت نروژ را حاصل برنامه ریزی و تدبیر اعلام کرده باشیم دیگر نمی توانیم ناکامی های بعدی را گردن بد شانسی بیندازیم.
نویسنده: احمد دباغ