با تمام احترامی که برای وزیر ورزش قائل هستیم ،اما در کمال صراحت و بی پیرایه می گوئیم شما تاوان محافظه کاری و پذیرش مدیران تحمیلی را می دهید و اساس مدیریت خود را زیر سوال می برید!
وزیر ورزش از روز نخست زیر بار مدیران تحمیلی رفت و با انتخاب افراد توصیه شده، موقعیت خود را در ساختمان سئول در خطر جدی قرار داد.
این موضوع ادعای صاحب این قلم نیست، بلکه این گفته تعدادی از نمایندگان‌محترم مجلس است که هفته های گذشته با آنها دیدار داشتیم.
جالب اینکه دو نفر از این افراد از حامیان اصلی سجادی در مجلس بودند و در کسب آرای نمایندگان نقش پررنگی داشتند.
انتخاب پر حرف و حدیث مدیران خاص در امور جوانان، معاونت فرهنگی، توسعه و تجهیز را همگان دست پخت افرادی خارج از دستگاه ورزش می دانند که سجادی به آن تن داد. اعضای هیات‌مدیره استقلال هم از نهادهای دیگر تحمیل شد.
مجتبی عبداللهی بعد از حضور در چند جلسه هیات مدیره استقلال دریافت در چه باتلاقی گرفتار شده است. لذا به فوریت به‌فراست افتاد و دو شغله بودن را بهانه کرد و رفت!
دو روز بعد انتخاب عبداللهی و یار همیشگی قالیباف به عنوان استاندار البرز نشان داد که وزیر تا چه حد قافیه را باخته است!
در موضوع مجمع انتخاباتی فدراسیون تکواندو شاهد اوج بی مبالاتی وزارت ورزش و مشاوران وزیر بودیم!
شکست پولادگر در برابر هادی ساعی از قبل پیش بینی می شد.
ساعی در فعالیت های انتخاباتی و نشست ها تاکید می کرد که صاحب ۳۰ رای خواهد بود.
شکست قریب الوقوع پولادگر در انتخابات تکواندو و صدور حکم معاونت ورزش برای این مدیر شکست خورده را باید از تصمیمات‌نادرست وزیر بر شمرد که تمام‌مسائل مدیریت در این حوزه را تحت تاثیر قرار داد!
دست پخت بعدی سجادی و مشاوران او انتخاب هیات‌مدیره جدید‌پرسپولیس بود.
حضور درویش در پست‌مدیر عاملی و دکتر ذوالفقارنسب به عنوان رییس،به ناگاه آتش اعتراضات هواداران پرسپولیس را برافروخت!
ذوالفقارنسب خیلی زود دریافت که به غلط و نسنجیده وارد کارزار شده است.
استعفا و کناره گیری بهترین کاری بود که دکتر قرمزها به آن‌متمسک شد تا آبروداری کند.
متاسفانه درویش هم در گردابی وسیع گرفتار شده و‌نمی توان آینده روشنی برای او متصور بود!
قهر بازیکنان و تحریم تمرین و استعفای گل محمدی را باید نتیجه نگاه غلط وزارت ورزش به موضوع مدیریت باشگاه پرسپولیس دانست.
موضوعی که سال های متمادی دو باشگاه سرخابی را به زحمت‌انداخت و‌محل مناقشه و مجادله شد و...
امروز هم باید به صراحت گفت: وزیر ورزش نباید پاسخگوی نیازهای اولیه پرسپولیسی ها از جمله زمین‌تمرین باشد،اما در صف اول منتقدان قرار دارد که چرا زیر بار تحمیل مدیران توصیه شده قرار می گیرد و بی جهت خود را در لبه تیز تهاجمات قرار می دهد؟
و کلام آخر اینکه، این سطور و تکرار ناملایمات را در نهایت تاسف نگاشتم، چون خود را عضو کوچکی از خانواده ورزش می دانم.
چون سی و اندی در این عرصه زیسته ام و بیم دارم مخالفان حضور ورزشی ها در نظام مدیریت آن را بر سر ما آوار کنند که این هم مدیر ورزشی!
امیدوارم سجادی "راه" را از" چاه " تمیز داده و با چرخش مورد مطالبه ورزشی ها تن دهد و از انتصاب افراد تحمیلی اجتناب کند.
نویسنده: احمد میرزاییان