نمی دانیم از صداوسیما گلایه کنیم یا از برخی ورزشکارانی که باد در پوست آنها افتاده است. بارها درباره اهمیت کار صداوسیما که به دانشگاهی تعبیر شده است، نوشته ایم و از اینکه برخی از مجریان و گزارشگران وزن، اعتبار و رفتار درست ندارند، گله کرده ایم، اما اینبار باید از فوتبالیستی انتقاد کنیم که شئون اجتماعی را زیر پا گذاشته است.

خداداد عزیزی، مسبوق به سابقه است. او بارها و بارها نشان داد که شأن و منزلت یک قهرمان ورزش را که در سایه تیم ملی به مکنت رسیده است، رعایت نمی کند. مثل چند شب پیش که در اوج خوشحالی مردم از بابت صعود وحدت آمیز تیم ملی فوتبال بخشی از هموطنان عزیز ما را مورد توهین قرار داده است. متاسف هستیم که این مرد کولبر را به درستی تعریف نکرده است. کولبری یعنی همت و شجاعت مردانه برای امرار معاش و نان از عرق جبین خوردن است. کولبران که بین آنها افراد تحصیلکرده و قهرمان دیده می شود، نه دنبال رانت و رانتخواری است و نه مانند برخی از ورزشکاران ما به هر در و دروازه ای آویزان می شوند تا از نمد نامی که به دست آورده اند، کلاهی برای خود بزرگ بینی بدوزند. کولبر خودفروشی نمی کند، اما جانش را در کف دستش می گذارد و کوره راه های کوه های انباشته شده از برف را طی می کند تا لقمه نانی به دست آورد و منت حاتم طایی را نکشد. متاسفانه افرادی مثل خداداد عزیزی این واقعیت دردناک را درک نکرده اند و تلویزیون که باید مظهر فرهنگ، علم و ادب ایرانی باشد، گاهی لمپنیسم را ترویج می کند. کاش رئیس جدید صدا و سیما انقلابی در این تشکیلات به وجود می آورد و تریبون ارزشمند خود را به دست افراد شومن نمی سپرد. پوزش خواهی از مردم غیور کردستان و کولبران زحمتکش شرافتمند شاید کمترین کاری باشد که صدا و سیما باید انجام دهد و نیز بار دیگر تکرار می کنیم که نسبت به پالایش برخی گزارشگران و مجریان فرصت طلب نیز اقداماتی اساسی انجام دهد.

سعدی شاعر بزرگ ایرانی قرن ها پیش سرود:

مزن بی تأمل به گفتار دم / نکو گو وگر دیر گویی چه غم؟

نویسنده: رضا اسماعیلی