مباحث کارشناسی فوتبال در سیما نباید سلیقه ای، جناحی و مبتنی بر رفاقت ها و سلائق طیف خاصی باشد.طیف وسیعی از افراد قابل و مجرب فوتبال فراموش شده و تعدادی محدود همواره در شبکه های مختلف ظاهر می شوند!
پخش مسابقات فوتبال داخلی و خارجی زمانی کارگشا ومفید خواهد بود که با آنالیز رقابتها و مباحث دقیق کارشناسی همراه باشد،وگرنه وقت گذرانی است و تلف کردناوقات مخاطبان برنامه های ورزشی.
چندی پیش در جلسه ای که دوستان مسئول هم حضور داشتند، ضرورت دقت و مطالعه در خصوص دعوت از کارشناسان فوتبالی را در برنامه های سیما مطرح کردیم.
اینکه تعدادی محدود از جمله خداداد عزیزی فیروز کریمی،محسن بیاتی نیا و سیروس دینمحمدی و... به عنوان کارشناسان دم دستی دعوت شوندو افراد تحصیل کرده و مجرب کنار بمانند با هیچ اصولی منطبق نیست.
بارها دیده شده که در بازیهای ملی و باشگاهی دو بازیکن قدیمی استقلال و پرسپولیس برای کارشناسی دعوت شده اند.
این نفرات به دلیل تمایلات باشگاهی و رنگی عمدتا سلائق و علائق شخصی خود را ابراز می کنند و تحلیل درست مسابقه مورد غفلت قرار می گیرد.
این نفراتبا استفاده از تریبون فراهم شده در پی کسب محبوبیت در میان هواداران خود هستند، غافل از آنکه مقبولیت فوتبالی و کارشناسی را از دست می دهند و...
از طرفی حضور مداوم یکی دو ستاره فوتبالی در مباحث کارشناسی و ساده انگاری بعضی از نفرات که با مزاح ،طنز و سخره گرفتن افراد جامعه همراه شده است، بازتاب منفی داشته است.
باید مراقب بود تا اینگونه برنامه های ورزشی و برخی جملات رد و بدل شده موجب خدشه به فرهنگ و آداب و سنن جامعه نشود و مشکل دیگری به اجتماع وارد نکند.
چندی پیش و در روز آدینه، سخنگوی فدراسیون فوتبال،از صبح تا آخر وقت در پنج برنامه رادیویی و تلویزیونی حاضر شد. او با ماله کشی و رفع و رجوع مسائل سعی کرد این قصور را به گردن این و آن انداخته و اصل ماجرا را پنهان کند. این موضوع را در جلسه ای به دوستان مسئول یاد آور شدم.
پسندیده نیست دوستی ها و همکاری ها در رادیو و تلویزیون را به اصل و اساس ورزش ارجح دانسته و از انعکاس واقعیات طفره برویم.
امروز مردم از به خدمت گرفتن آقازاده ها و دامادها در پست های کلیدی ناراحت هستند.این نارضایتی را در فضای رسانه ای و مجازی به عینه می بینیم.
مسئولان و مجریان برنامه های ورزشی، نباید این راه ناصواب را بپیمایند و با قشری نگری و نگاه محدود به جایگاه خطیر خود لطمه وارد کنند!
نویسنده: احمد میرزاییان