وضعیت ورزش تیر و کمان در ایران تعریفی ندارد. رشته ای که ریشه ای کهن در فرهنگ ورزشی کشور ما دارد، بعد از حدود یک دهه درخشش در سطح جهان و آسیا، اکنون فقط نامی را یدک می کشد. در آستانه انتخابات ریاست این فدراسیون سایت طرفداری با کیوان ریاضی مهر، کاپیتان سابق تیم ملی گفت و گو کرد. وی در این مصاحبه از هر دری سخن گفت و کریم صفایی را یک مهره کارآمد  برای هدایت این فدراسیون خواند که می خوانید.

*از کمیته فنی شروع کنیم. نقش کمیته فنی چقدر اهمیت دارد؟

 کمیته فنی فدراسیون ها، جایی برای پوشش کوتاهی و اشتباهات مدیران است. فدراسیون اشتباه می کند و پشت کمیته فنی قایم می شود. اصلا این کمیته فنی را چه کسانی تشکیل می دهند؟ تا جایی که من می دانم به جز سه نفر از کمانداران سابق، باقی افراد این کمیته را کسانی تشکیل می دهند که در رشته تیر و کمان که هیچ، فکر می کنم اصلا در هیچ ورزشی حضور نداشتند.

* دلتان حسابی پر است.

 اصلا هدفم کوباندن کسی نیست، چون دلم برای این ورزش می سوزد این حرف ها را می زنم. من به عنوان کاپیتان سابق تیم ملی و کسی که هنوز رکوردش دست نخورده است این حرف ها را می زنم. دوست دارم ایران پیشرفت کند. شما ببینید رکوردهای معیار و فنی فعلی ما مربوط به 13، 14 سال پیش است. در چنین شرایطی چطور انتظار پیشرفت داریم؟ در سال 2008 من رکوردی ثبت کردم که هنوز هیچکس از آن عبور نکرده است، ببینید نمی گوییم یکی دو سال پیش، می گوییم سال 2008! چندی پیش یک نفر به نزدیکی رکورد من رسید، آن را در بوق و کرنا کرند. خجالت آور است، باید از چنین کاری شرم کنند. همین موضوع نشان دهنده روند تیر و کمان ما در سال های اخیر است.

* یعنی همچنان با معیارهای جهانی فاصله عجیبی داریم.

یک سری مسابقات گذاشتند، میانگین نفر اول 316.5 بود، یعنی 317 هم نمی شد. الان می گویند معیار 660 است که تازه این معیار هم بسیار پایین است و برای سال ها قبل است. یعنی آن کسی که 316.5 زده، دوبار هم این عدد را ثبت کند به 660 نمی رسد. چه بلایی سر این رشته آمده است؟ چه دستاوری داشتید؟ سال 2011 نه تیم در کل جهان به المپیک می رفتند، ما تیم هفتم جهان بودیم. انگلیس را بردیم و به آمریکا هم با فاصله کمی باختیم. در زمان کریم صفایی به دنبال سکوهای جهانی بودیم که اتفاق بزرگی محسوب می شد ولی حالا چه اتفاقی رخ داده است؟

* از این موضوع بگذریم. آیا ما نیاز داریم برای ورزشکاری مثل زهرا نعمتی از خارج مربی بیاوریم؟

 اجازه بدهید یک خاطره از زهرا نعمتی بگویم. سال 2006، 2007 بود، اولین دوره ای که زهرا نعمتی در بازی های آسیایی شرکت کرده بود. سه جایگاه اول مال بانوان ایران شد که زهرا نعمتی سوم شد. در آن سال اتفاقاتی رخ داد. ماشین دیر دنبال مربیان کره ای ما آمد و آن ها هم که حسابی به چنین چیزهایی حساس هستند، ناراحت شده بودند. از من خواستند به عنوان کاپیتان تیم کنار زهرا نعمتی حضور داشته باشم. پشت خط کنار زهرا نعمتی بودم و سعی می کردم استرسش را به عنوان کاپیتان کم کنم. زهرا نعمتی فوق العاده است و نه تها در بخش معلولین، بلکه بین همه رده ها و رشته درخشیده است. آنجا شروع درخشش های زهرا نعمتی بود. البته این دلیل نمی شود بگوییم کسی بالاتر از زهرا نعمتی نیست. ورزشکاران سالم قدرتمندی داریم که بالاتر از زهرا نعمتی هستند. مثلا زهرا دهقان در سال 2012 درخشان بود و مدال گرفت ولی برای زهرا نعمتی احترام قائل هستم و به نظرم او عملکرد درخشانی داشته است.

* حالا با توجه به این چیزی که گفتید، به نظرتان به مربی خارجی نیاز داریم؟

بله. کریم صفایی زمانی که رییس فدراسیون بود می دانست باید چکاری انجام دهد. شما ببینید مهد تیر و کمان دنیا کجاست؟ کره جنوبی. آن ها یک پکیج کامل اخلاقی و فنی هستند و زمانی که صفایی به دنبال آن ها رفت ما به دنبال مدال های آسیایی و حتی جهانی بودیم. صفایی آن ها را از کره جنوبی آورد و کوچکترین دخالتی هم در امور فنی نداشت. فقط آن چیزی که آن ها می خواستند را در اختیارشان قرار داد و نتیجه می خواست. یعنی ما سراغ افراد درست و متخصص ها رفتیم. آن زمان به شکلی بود که رکوردمان لحظه ای روی تابلو ثبت می شد. رکوردگیری ها حرفه ای بود. حالا به چه شکل است؟ یادم است یک بار آمدم برای رکوردگیری اصلا رکوردم را اعلام نکردند. وقتی انتخاب ها سلیقه ای باشد همین می شود. شعبانی بهار چندی پیش گفته ما از فدراسیون جهانی خواستیم راهکارهایی به ما بدهد تا برای المپیک 2028 برنامه ریزی کنیم و مدال به دست بیاوریم. فدراسیون جهانی هم اعلام کرده از حالا روی جوان ها سرمایه گذاری کنید. ببینید دو بخش وجود دارد؛ یکی بخش راهبردی که به عهده فدراسیون جهانی است، دومی بحث فنی است که مختص کشور کره است. فدراسیون جهانی کرسی ها را به کشور کره می دهد، ما باید در چنین شرایط برای پیشرفت به دنبال کرسی های جهانی هم باشیم.

* الان کرسی مهمی داریم؟ برای گرفتن کرسی ها باید چه کنیم؟

 در چنین شرایطی ما به امثال کریم صفایی نیاز داریم. الان در حال حاضر خوشبختانه حسین مسیح نژاد رییس کمیته داوران کنفدراسیون تیراندازی با کمان آسیا است که همین کرسی مهم هم ثمره فعالیت های دوران ریاست کریم صفایی است. آن زمان صفایی تلاشش را کرد تا حسین مسیح نژاد مدارک لازم را بگیرد و البته خود او هم تلاش زیادی کرد تا به جایگاه امروزی برسد. ما به چنین کرسی های مهمی نیاز داریم. برای اینکه به روند پیشرفت هم برگردیم باید سراغ مربیان کره ای برویم. نه فقط در رده بزرگسالان، ما باید از رده های پایه اینکار را انجام دهیم. فرانسوی ها آن زمان که ما مربیان کره ای داشتیم تعجب کرده بودند، یعنی بعد از ما همه کشورها رفتند سراغ مربیان کره ای. بعد ما این روند را رها کردیم.

* دقیقا مثل خیلی از ورزش های دیگر ما در امر آکادمی مشکل داریم.

 کریم صفایی مدارس تیر و کمان تاسیس کرده بود. آن زمان ما یک جلسه رفتیم پیش این بچه ها، جوری کار می کردند که تن و بدنمان لرزید. با خودم گفت چند سال دیگر در تیم ملی جا ندارم چون این بچه ها فوق العاده هستند و همه رکوردها را می زنند. آمدند آن مدارس را خراب کردند، خرابه هایش را برای هیزم بردند! آقایان زمان عوام فریبی تمام شده، اینکه آینده را با این شرایط خوب نشان بدهید چه معنایی دارد؟ باید با واقعیت مواجه شد و تغییرات را ایجاد کنیم.

* انتخابات فدراسیون تیر و کمان نزدیک است.

 در حال حاضر بین افرادی که قرار است بیایند به نظرم کریم صفایی بهترین گزینه است. او فقط برای ریاست نمی آید، این بار رتبه ها و کرسی های جهانی را نشانه گرفته و ما قطعا پا را فراتر از قاره آسیا می گذاریم و در سطح جهانی حرف های زیادی برای گفتن خواهیم داشت. به عنوان یک دلسوز این ورزش، امیدوارم بهترین ها اتفاق بیفتد. امیدوارم سرمایه گذاری درستی روی رده های پایه انجام دهیم و ثمره آن را ببینیم. تمام انتقادهای من فقط و فقط از سر دلسوزی است و برای همه مسئولان احترام قائل هستم و محترمانه انتقاد خودم را بیان کردم.