جمعه سی و یکم فروردین ماه
قدر زر، زرگر شناسد قدر گوهر، گوهری؛

بزرگان، بزرگی کنند!

بزرگان و پیشکسوتان فوتبال نباید اجازه دهند چند بازیکن با بی توجهی اساس اقدامات مجموعه را زیر سوال برده و بی جهت یک همایش زیبا را به حاشیه ببرند.

یکی از چالش های جدی ما قدیمی های رسانه با همکاران جوان غفلت‌ مداوم از توجه به پیشکسوتان و ستاره های گذشته فوتبال ایران است.

این‌ مناقشه و تلنگر هرازگاهی نتیجه داده و در مقاطعی همکاران یادی و نامی از گذشتگان‌می کنند.

اما هستند همکاران جوانی که بعضا نکاتی را به  ما یادآور می شوند و معتقدند: طیفی از فوتبالیست های قدیمی حرمت یکدیگر را نگه نمی دارند، چطور توقع دارند ما‌ به یاد آنها باشیم!

متاسفانه این موضوع یکی از چالش های جدی در فوتبال ماست و بیش از همه جا در اظهارات‌ بازیکنان قدیمی استقلال و پرسپولیس دیده می شود.

مهدی فنونی زاده، امیر حسین صادقی و وحید قلیچ و در مقاطعی سپهر حیدری دو طرف مناقشه و‌مجادله  سرخابی ها هستند.

گویی سرخابی ها نفرات دیگری ندارند و اینها سخنگوی همیشگی قدیمی ها  هستند. ادبیات و لحن‌ صحبت ها هم ‌سخیف و آزار دهنده است.

در همین بازی نمادین منتخب سرخابی ها با تیم‌ملی ۹۸ که به یاد علی انصاریان و‌ مهرداد میناوند برگزار شد، یک اقدام نسنجیده از سوی محمد رضا مهدوی بر علیه جواد کاظمیان و عکس العمل او ، تمام رشته ها را پنبه کرد!

عدم‌ دعوت از  کاظمیان‌ برای این دیدار ظاهرا باعث دلخوری شده بود.

مهدوی که برای برگزاری  این دیدار پا پیش گذاشته بود ، به جای توجیه موضوع و اینکه محدودیت نفرات‌باعث شد که‌ به‌طیفی از بازیکنان استقلال و پرسپولیس بازی نرسد، در اظهاراتی عجیب گفت: من‌او را نمی شناسم و...

 در حالی که بزرگانی چون علی پروین، محمد مایلی کهن، محمد خاکپور، محمد‌پنجعلی، نوازی و باقری و دین‌محمدی و...در ورزشگاه حاضر بودند، جایگاه مهدوی در پرسپولیس و استقلال کجا است؟

او با کدام پیشینه در باره نفرات اظهار نظر می کند و چرا کسوت و قدمت ‌در جمع پیشکسوتان‌ رعایت ‌نمی شود؟

مگر این دیدار برای بزرگداشت و تکریم دو بازیکن‌ فقید فوتبال ایران‌ برگزار نشد؟ آیا نباید اینگونه مسابقات نمادین، محلی برای ایجاد اتحاد و صمیمیت و تفاهم بازیکنان قدیمی باشد؟

اینکه ‌مانند بازی دومینو، یکی دو نفر با حرف های نسنجیده خود به مجموعه پیشکسوتان ضربه ‌بزنند، عقلایی و منطقی نیست.

در اینگونه مسابقات مناسب است چند ‌نفر اسامی در قالب کمیته پیشکسوتان  بازیکنان درون زمین‌ را مشخص کنند.

نفراتی هم‌ از میان مدیران و ‌مسئولان ورزش به عنوان ‌میهمان دعوت شوند. متاسفانه هیچگاه بزرگان عرصه رسانه از جمله نویسندگان و عکاسان ‌قدیمی کشور به این همایش ها دعوت ‌نمی شوند.

گویی این اقدامات‌ سلیقه ای و بدون ضابطه صورت می گیرد و بعضا به‌جای اثر گذاری در جامعه ورزش،  باعث رنجش و کدورت افراد می شود!

نویسنده: احمد‌میرزاییان