ناکامی اسکی بازان ایران در المپیک زمستانی چین معلول اتفاقاتی است که در این ورزش رخ داده و ظاهرا از انظار دور مانده است.

سمیرا زرگری مربی سابق تیم ملی اسکی ایران درباره به پایان خط نرسیدن عاطفه احمدی به البرز ورزشی گفت: این اتفاقی است که حتی برای قهرمانان جهان و المپیک هم رخ داده است که در همان خط استارت از دور خارج شدند بدون اینکه مورد توبیخ و سرزنش قرار گیرند. مشکل اسکی ما نبودن پول و نداشتن پیست است. وقتی فدراسیون پول داشته باشد و به نوع تغذیه و تمرینات ورزشکاران نظارت کنند طبیعی است که مشکلات به حداقل می رسد. اما وقتی به خود ورزشکار اجازه می دهیم که دنبال مکمل بگردد و از استاندارد بودن آن آگاه نباشد، شرایطی پیش می آید که برای آقای ساوه شمشکی به وجود آمده است.

زرگری اضافه می کند: یکی از اشکالات بزرگ اسکی این است که بین بومی های اسکی و تهرانی ها و سایر شهرستان ها تبعیض و تفاوت قائل می شوند و نوعی انحصارطلبی سبب می شود که حق اسکی بازان برجسته ادا نشود. خود من سوای اینکه سرمربی تیم ملی بودم، بزرگترین مدرسه اسکی را دایر کرده و حدود 20 قهرمان تحویل این ورزش دادم. اما عجیب است که بدانید اجازه ورود به پیست را به بنده ندادند و اختلافات خانوادگی ام را دلیل این انحصارطلبی قید کردند. باور کنید من یکی خسته شدم و در این اندیشه هستم که از کشور بروم. وقتی ضوابط نباشد و روابط و دیدگاه های شخصی اعمال شود، دیگر علاقه ای برای تلاش باقی نمی ماند.

سمیرا زرگری که در سال 2007 رنکینگ اول ایران و دهم آسیا را داشت درباره دلایل رکود و سقوط این ورزش تاکید می کند که من در مسابقات جهانی پوئن 116 اسلالوم را در اختیار داشتم و اکنون با گذشت چند سال عاطفه احمدی رتبه 115 را دارد و این نشاندهنده کیفیت نازل اسکی در کشور ماست.

گفت وگو: مرجان بنی یعقوب