دیروز در چارچوب دیدارهای برگشت والیبال حذفی باشگاه های کشور اتفاقاتی افتاد که بد ندیده ایم مروری بر ماوقع داشته باشیم؛ تیم فولاد سیرجان ایرانیان برای عبور از سد هراز آمل یک برگ برنده داشت. این بازیکن آلکس بلاگ جوویچ صربستانی بود. او با ضربات محکم و جاندارش به تیم سیرجان، جان می داد و از عوامل اصلی پیروزی سیرجانی ها بود.

نکته جالب اینکه آلکس در گفت و گوی پایان مسابقات چند نکته جالب را بیان کرد. او گفت: آنقدر بازی حساس و پرهیجان بود که همه از درون تخلیه شده ایم و الان که باید شادمانی کنیم، نای حرف زدن نداریم. اما ورای این صحبت به گفت و گوی بازیکنان وطنی که گوش می کنیم، همه اش حاکی از فرافکنی، اتهام زنی و توپ را به زمین دیگران انداختن است. ما در والیبال حرفه ای باید طریقه گفتمان را بیاموزیم. این یک فرهنگ والیبالی است که متاسفانه در نزد ملی پوشان صاحبنام ما که آوازه بین المللی هم دارند، ضعیف و نحیف می نماید. چه کسانی باید به ورزشکاران ملی پوش و سطح اول ما درست حرف زدن را یاد بدهند.

ما در همه فدراسیون ها مسئول امور فرهنگی داریم. در وزارت ورزش هم تشکیلاتی به این نام وجود دارد. اما در انتقال بدیهی ترین مفاهیم فرهنگی – ورزشی به ورزشکاران مان باز مانده ایم. در این زمینه باید اقدامات جدی و اساسی انجام داد تا در میادین بین المللی دچار مشکل نشویم. هیچ جای دنیا اعتراض به داوران به شکلی که در کشور ما رایج است، وجود ندارد.

نویسنده: حسین علی اسماعیلی