محال است که فلش بک به گذشته فوتبال مان بزنیم ولی نام ملوان را به محاق فراموشی بسپاریم و از قوی سپید نگوییم و ننویسیم.

در سال‌های اخیر جای سپیدجامگان خطه سرسبز و فوتبال خیز انزلی در جمع بزرگان کاملا خالی بود و از اینکه ملوان ضرباهنگ موزون نداشت، هوادران شش دانگش را در پیله شوک فرو برده بود.

اما اکنون باید اسپند دود کنیم که دنیا به کام قوی سپید است و سینه چاکان دیار سرسبز انزلی از این اوضاع و احوال ایده آل سر از پا نمی شناسند.

تا اینجای کار که قطار لیگ یک از ایستگاه نوزدهم گذشته، ملوان گام های محکمی برداشته و بر این باور است تا با موفقیت تمام قد به خط پایان برسد.

آنچه که سپید جامگان را نسبت به سال‌های اخیر متمایز کرده و به برگ برنده این تیم تبدیل شده،  تفکرات موثر مازیار زارع، مدیریت کارساز پژمان نوری، خودباوری مثال‌زدنی نفرات و از همه مهمتر کم توجهی به حاشیه هاست که این موارد سبب گشته تا ملوان ردای کامیابی را بر قامت خود بدوزد.

به طور قطع مازیار و پژمان نیک می دانند که هنوز تا ایستگاه آخر، فاصله دارند و نباید یک دم پا پس بکشند تا همای صعود بردوش ملوانان خطه انزلی بنشیند.

حیف است تیمی با پیشینه ای عالی در لیگ برتر  جایی نداشته باشد و بسان گذشته خون اعتماد بنفس  در رگ های  نفراتش بجوش نیاید.

حال که ملوان با کنار گذاشتن شاخ و برگ های مزاحم، مسیر را برای موفقیت های بیشتر تسطیح کرده، بر مسئولان است تا به منظور بالندگی و بلوغ روانی مضاعف، اهتمام کنند و اصل حمایت را بیش از پیش به منصه ظهور برسانند .

در سال‌های گذشته تیم محبوب ملوان در مسلخ ندانم کاری گرفتار می شد و گردنش هم از مو نازک‌تر، اما امیدواریم قوی سپید همچون ایامی که غفور، اسپندار، نیاکانی، مزدستان، ویشگاهی، پیشگاه هادیان، صیاد مصلح، عزت اللهی، قدیر بحری، سیروس عزیز، احمدزاده و... با استاد بهمن صالح نیا سر بر آسمان می سایید، این بار نیز قوت قلب عمیق انزلی چی ها شود.

نه تنها هواداران دو آتیشه قوی سپید بلکه  بسیاری از علاقه مندان در چهار گوشه کشورمان برای آنکه عطر روحبخش صعود ملوان را استشمام کنند، لحظه شماری می کنند.

نویسنده: رضا میرزاییان