پنجشنبه نهم فروردین ماه

استقلال منش «قهرماني» دارد

استقلال تبديل به همان تيمي شده كه سال ها انتظارش را داشتيم. يك تيم خوب با شخصيت قهرماني. تيمي كه بازيكنانش با همه وجود بازي مي كنند. براي بردن و نباختن و براي قهرمان شدن سر از پا نمي شناسند و از انگيزه لازم برخوردارند.

در بيرون زمين (كه مسبوق به سابقه است) اگر از تلاش بعضی ها برای بردن استقلال بگذریم، باید اعتراف کنیم که تیم با این نفرات و سبک بازی دلیلی ندارد که با توسل به تحرکات بیرونی اعتبار بازی های خوب استقلال و با مجموع بازیکنان با کیفیت این تیم را زیر سوال ببرند.

استقلال اين روزها حتي از روزهايي كه استراماچوني در اين تيم حضور داشت بهتر، زيباتر، روان تر و از همه مهتمر با اطمينان و تماشاگرپسندتر بازي مي كند.

وجود دو دروازه بان خوب كه حسيني با كلن شيت هايش حرفي باقي نگذاشته، همانطور كه مدافعان مياني اين تيم يكي از يكي بهترند. دفاع كناري ها اين را هرتيمي آرزويش را دارد (حرداني و سلماني).  در مورد هافبك دفاعي و هافبك بازيسازي آبي ها ( مهدي پور) و همينطور وينگرهاي استقلال اگر نگويم بي نظير اما بين تيم هاي ليگي كم نظيرند.

مهاجمان استقلال و در راس آنها حسين زاده همه نگاه ها را به خود معطوف كرده است.

استقلال در نيمكت هم يك دوجين بازيكن خوب در اختيار دارد كه با جدايي يزداني و مردامند كمبود آنها احساس نشد.

همه اينها با نحوه بازي آگاهانه و سنجيده استقلال در تمامي مسابقات نشان از آوازه قهرماني نزدآبي پوشان دارد. آوازه اي كه لياقتش را دارند و شايسته اين عنوان در اين فصل هستند.

استقلال اگر يك درصد هم قهرمان نشود، اما آنقدر ويژگي دارد كه بعد از جام جهاني كه نيمي از بازيكنان تيم ملي بازنشسته مي شوند، قادر است خلاي ملي پوشان بازنشسته را پر كند.

آقای مدیرعامل (!) استقلال يك تيم بزرگ است. يك تيم با شخصيت كه براي قهرمان شدن چيزي كم ندارد .

  نویسنده: مجيد سعيدي