عادل فردوسی پور گزارشگر مبرز سیما نه عطابهمنش بود و نه مانوک خدابخشیان، این دو زنده یاد پژوهشگر، محقق و نویسنده بودند اما عادل فردوسی پور در بین گزارشگران بعد انقلاب یکی بود و همتا ندارد.
از زمانی که نوجوانی بیش نبود در ابرار ورزشی مطالب خارجی فوتبال را ترجمه می کرد و از نظر شناخت و تلفظ صحیح اسامی ورزشکاران بین المللی مانند نداشته است.
نحوه منحصر به فردی در گزارش مسابقات داشته و در اجرای برنامه نود نوعی شجاعت را به تصویر کشید. اما در ایامی که نسل جوانتر می توانستند از وی آموزه بگیرند و راه و رسم گزارشگری را یاد بگیرند ناگهان کنار گذاشته شد.
کاری به این نداریم که گفته می شود وی مرعوب رقابت ها یا اختلافات احتمالی تصمیم بگیران صدا و سیما شده است اما سه سال است که بدونه هیچ دلیلی عادل را حذف کردند و در قبال سوالات پرشمار افکار عمومی سیاست سکوت را برگزیده اند. در صورتی که صدا و سیما برای گرفتن کارنامه قبولی و مقبولیت اساتید باید مهر تائید مردم و مخاطبین را زیر نامه اعمال خود داشته باشند.
در آستانه سال نو بازگرداندن این گزارشگر محبوب عیدی خوبی برای دوستداران فوتبال خواهد بود.
نویسنده: حسین علی اسماعیلی