همانطور كه برد يك شبه حاصل نمي شود، باخت هم نتيجه عملكرد است؛ عملكرد در سياست گذاري، برنامه ريزي و...
به كره بعد از يازده سال باختيم. شانس آورديم كه دو گل بيشترنخورديم. در اين باخت عوامل زيادي نقش آفرين بود. از تركيب اشتباه و تاكتيك ناكارآمد گرفته تا نبود بازيكنان كليدي وممتاز. اما مهم تر از همه عملكرد هيات رئیسه فدراسيون فوتبال است. هياتي كه با سناريوي حذف عزيزي خادم بستر نابساماني كنوني را فراهم آورده است.
گفته مي شود بيشترين درصد موفقيت در فوتبال به بيرون از مستطيل سبز به اركان پشتيباني و موفقيت است.
سوال اين است؛ چه بلايي بر سراركان پشتيباني و مديريت فوتبال آمده كه با خروج تيم ملي از بحران و روانه كردنش به عنوان تيم اول آسيا به جام جهاني، اكنون با نمايشي فوق العاده ضعيف و بحث بر‌انگيز به كره مي بازد؟ مسبب چنين اتفاقي چه كساني هستند؟
آيا آنهايي كه در مجلس يا در هيات رئیسه فدراسيون عامل نابساماني اخير فوتبال هستند، دفاعيه اي دارند؟ آنهايي كه با حضور در مديريت يك باشگاه وبا ترفند و جنبل سوداي قهرماني دارند تا بلكه به وزارت برسند، چطور؟ جوابِ مردم علاقه مند به فوتبال را كه سابقه چنين عملكري ضعيفي را از تيم ملي به خاطر ندارند چه كسي مي دهد؟
فراموش نكنيم مردم ما فوتبال ايران با استراليا، يوگسلاوي، آلمان، پرتغال، آرژانتين و ... را در ذهن دارند. برد تاريخي مقابل همين كره و در بدترين شرايط فوتبال! امروز چطور چنين فوتبالي را قبول خواهند كرد؟
نه، ما در زمين مسابقه نباختيم. تيم ملي ما قبل از عزيمت به كره باخت. در روزي كه با يك سناريوي از پيش تعيين شده راي به عزل عزيزي خادم داد. رئيسي كه مدبرانه تيم را بحران حذف از جام جهاني نجات داد.
به نيمكت تيم ملي در بازي مقابل كره نگاه كنيد! وقتي يكي از اعضاي ناآشنا و جسبيده به فوتبال در هيات رئیسه به عنوان سرپرست تيم ملي نقش آفريني مي كند (!) تو خود بخوان حديث مفصل از اين مجمل...
نویسنده: حسین علی اسماعیلی