دیگر نیست با آن صدای دو رگه گرفته بگوید: از وزنه برداری زیاد بنویس تا مردم بیان سمتش.
مهربان در حالت عادی و محکم در هنگام تعلیم وزنه برداری. شوخی نداشت با تمرین و مسابقه، از مسابقات شهرستان گرفته تا استان. همه چیز خودش بود، چون عاشقانه برای رشته ای که به آن مهر می ورزید کوشید.
متولد ۱۳۱۶ بود در قائمشهر. وقتی ۲۱ ساله بود وزنه برداری را شروع کرد، سال ۱۳۳۷.مربی نداشت. فقط دید و یاد گرفت. سه بار قهرمان کشور شد. اولین بار سال ۱۳۴۰ بود. سال ۱۳۴۷ گذاشت کنار و شد مربی. در همان زادگاهش شروع کرد و تا آخرین نوبت تمرین سال ۱۴۰۰ هم حاضر بود.
فرهاد، زنده یاد فریدون و فرشاد؛ هر سه پسرش هم قهرمان شدند. فریدون دو سال پیش بخاطر کرونا از دست داد و غمگین بود. فرهاد سال هاست هدایت وزنه برداری قائمشهر را برعهده دارد. فرشاد هم عنوان دار آسیا ست. نوه هایش هم قهرمان شدند. حسین و محسن عناوین برجسته کسب کردند.
شاگردان زیادی ترتیب کرد. ده ها قهرمان؛ بهداد سلیمی معروف ترین آنهاست که تا قهرمانی جهان و المپیک رفت و این آخری ها هم علیرضا یوسفی.
خدا نگهدار پدر وزنه برداری. همه قدردان هستیم.
نویسنده: میثم یونسی - آمل