هفته بیست وچهارم لیگ برتر فوتبال باشگاهی پشت سر گذاشته شد. فعلا لیگ به تعطیلات موقت رفت تا دیدارهای جام حذفی دنبال شود.

در این هفته شاهد نکات و حوادثی بودیم که در نوع خود کمتر دیده شد. اکنون که روزهای پایانی لیگ در پیش رو قراردارد، نوع بازی ها حساس و تقسیم امتیازات نقش ارزش را به خود گرفته است.

دیدارهای پرسپولیس با هوادار و استقلال با پیکان تقریبا همین حکایت را پیدا کرد.

تیم هوادار که به نوعی خود را از مجموعه آبی می داند، برابر پرسپولیس فوتبالی را ارائه داد که بیشتر به سود استقلال بود. آنها با ارائه فوتبالی بی هدف که بیشتر تلاش شد تا با مصدومیت های مصنوعی و نقش بر زمین شدن بازیکنان روی زمین شکل، سازمان و تاکتیک تیمی پرسپولیس را از چرخه روال عادی خارج کنند. عملا آن هدفی که استقلالی ها در فکر داشتند را به اجرا در آوردند تا فاصله تعقیب گریز بین پرسپولیس و استقلال  عمق بیشتری پیدا کند. شاگردان عنایتی طرح و برنامه خودرا عملی کردند تا شادی در اردوی استقلال قابل لمس باشد. نتیجه تساوی همان نتیجه ای بود که عملا دو حالت خنده وگریه را در دو اردوی قرمز و آبی فراهم کرد.

از سوی دیگر، دیدار پیکان با استقلال همین تعریف را خواسته یا نا خواسته پیدا کرد. با این تفاوت که تیم پیکان فوتبالی با برنامه ای را ارائه داد که این نمایش با استقبال اهالی فوتبال مواجه شد. پیکانی ها حتی در لحظاتی چهره یک تیم پیروز را به خود گرفتند و اگر آمادگی حسینی سنگربان استقلال در پیش نبود، عبور پیکان از استقلال  که ۴۵ دقیقه را۱۰نفره سپری کرده بود، دور از دسترس نبود.
مشکل پیکان عدم خود باوری بود. اگر این باور در پیکان رشد داشت، صحنه های خلق شده نزدیک به گل می توانست به گل تبدیل شود. گرچه پیکان برای خودش بازی می کرد، اما تساوی بدون گل عملا به نوعی پرسپولیس را شاد کرد تا گرما در لیگ برای تعیین تیم قهرمان همچنان به روزها و بازی های آینده گره بخورد.

تساوی گل گهر با شهر خودرو از آن دست نتایج شگفتی این هفته بود به این شگفتی باید پیروزی تیم نفت مسجد سلیمان هم اشاره داشت.

نویسنده: اکبر عزیزی