جمعه دهم فروردین ماه
تولید محتوای رسانه و پیامدهای آن؛

چرا مسئولان در مباحث شورایعالی ورزش  مشارکت نکردند؟

طرح موضوع وظایف و تکالیف شورایعالی ورزش در برنامه رادیویی همیشه با ورزش در هفته گذشته و عدم مشارکت مسئولان  و‌ مدیران  حاضر در بیان نظرات  و راهکارها بیانگر چیست؟

آیا با محافظه کاری و مصلحت اندیشی افراد و آسه آسه راه رفتن آنها که گربه شاخشان نزنه می توان به اهداف عالیه ورزش رسید؟

اینکه در صحنه نباشیم،  اینکه حرفی نزنیم و خاموشی  اختیار کنیم تا مبادا گزک به افراد بالا دستی ‌ندهیم، آیا با این‌ نگاه می توان در ورزش تحولی بنیانی ایجاد کرد؟

امروز یکی از مطالبات مهم  و درخواست اصلی مردم از مسئولان ارشد کشور این نکته اساسی است که جایگاه ورزش را در نظام اسلامی روشن و مشخص کنند!

به مردم گفته شود: به لحاظ رتبه بندی ورزش چه‌ جایگاهی در سبد خانواده ها دارد و در مباحث تربیت بدنی و ایجاد بستر لازم برای فعالیت ورزشی مردم، اعم از نوجوان، جوان و میانسال و کهن سال چه کرده ایم و کدام طرح و برنامه را در دستور کار داریم؟

طبق برنامه اعلام شده مقرر است در مرداد ماه سال جاری و با دستور دولت و مصوبه گذشته مجلس، شورایعالی عالی ورزش توسط ریاست جمهوری یا معاون ایشان تشکیل جلسه دهد.

همکاران رادیو ورزش با این بهانه چند روز از ساعات‌برنامه را به این امر مهم ‌اختصاص دادند.

صاحب این قلم به عنوان عضوی کوچک از خانواده‌ بزرگ‌ مطبوعات و نماینده پایگاه‌ خبری البرز ورزشی و شوت ورزشی مخاطب این برنامه قرار گرفته و مطالبات‌ مردمی و بایدها و نبایدها را مطرح کردم.

شوربختانه در این بحث مهم و بنیانی هیچ یک از مسئولان فعلی ورزش و مدیران فرهنگی و اجتماعی و دست اندرکاران حاضر شرکت نکردند.

برخی هم با وجود هماهنگی قبلی از اظهار نظر طفره رفتند و حاضر به مصاحبه نشدند!

تاسف آور است به این نکته مهم اشاره کنیم  که در دولت های گذشته ( احمدی نژاد و روحانی) و طی ۱۶ سال، شورایعالی ورزش تنها ‌یک بار تشکیل جلسه داد!

این جلسه سال گذشته به ریاست جهانگیری معاون اول دولت وقت تشکیل ‌شد که دستاوردی نداشت!

در گذشته‌ هم طرح جامع ورزش با ندانم‌ کاری بعضی ها کنار گذاشته شد.

امروز هم‌ وزیر ورزش و همکاران او گروه هایی تحت عنوان (کمیته های اندیشه ورز) را تشکیل داده اند.

باید به صراحت گفت: مشکلات اساسی ورزش با تعیین و تشکیل شوراها یا کمیته‌ها و انتخاب اسامی زیبا و کلیشه ای رفع و رجوع نمی شود. باید‌ کاملا در صحنه بود و کاری جهادی و انقلابی صورت داد.

امروز حفظ سلامت جامعه و خانواده ها از اهمیت خارق العاده ای برخوردار است.  در دوران پسا کرونا نیازمند طراحی و برنامه ریزی دقیقی هستیم.

 تعبیر لزوم انقلاب و دگرگونی در مباحث تربیت بدنی و فعالیت جسمانی خانواده ها حرفی به گزاف نیست.

مسئولان ارشد کشور باید تلاش کنند تا امکانات ورزشی به سهولت در اختیار مردم گذاشته شود.

امروز اماکن ورزشی عمدتا به اجاره واگذار شده است. استفاده از سالن ها  و ورزشگاه ها که توسط بخش خصوصی اداره می شود،از  توان ‌خانواده ها خارج است و در یک کلام امروز ورزش ساده هم گران شده است.

از امکانات نهادها، سازمان ها، وزارتخانه ها، کارخانجات، شهرداری ها و نیروهای مسلح هم استفاده مطلوب نمی شود.

در این زمینه  باید یک هم افزایی جدی صورت بگیرد و وزارت ورزش متولی اصلی باشد.

زنده یاد یزدانی خرم که مدیری بی تکلف و در صحنه بود در جلساتی که با مسئولان داشتیم با زبان ساده می گفت: باید ورزش را ارزان کنیم و امکانات را در اختیار نوجوانان و جوانان قرار دهیم.

اگر  امروز بحث تهاجم فرهنگی را داریم ،لازم است در بحث غنی سازی اوقات فراغت، به ورزش بهای بیشتری بدهیم و ورزش همگانی را به جمع خانواده ها بکشانیم.

آموزش و پرورش که قریب بیست میلیون دانش آموز را در اختیار دارد، می تواند در مباحث کلیدی تربیت بدنی و  ایجاد سلامت جامعه نقش اساسی  ایفا کند.

در این ارتباط  باید ورزش آموزشگاهی را جدی گرفت. افراد متخصص و متبحر که تحصیلات دانشگاهی و دکترای تربیت بدنی دارند را به کار گرفت و تحولی در ورزش آموزش و پرورش ایجاد کرد.

باید امکانات شهرداری ها و وزارت ورزش و دیگر نهادها و سازمانها را در خدمت آموزش و پرورش قرار داد و انقلابی در ورزش قشر نوجوان و جوان بوجود آورد.

با این اقدام می توان با فقر حرکتی  و چاقی مفرط دانش آموزان در مقطع ابتدایی و راهنمایی مقابله کرد، زیرا آنها در دوران کرونا‌ به دلیل آپارتمان نشینی و تغذیه نامناسب دچار کم تحرکی و سستی و تنبلی شده اند و...

در بحث  ورزش قهرمانی هم این کمبودها بیش از پیش احساس می شود. ورزشکاران، قهرمانان و فدراسیون های تابعه هم از مسئولان مطالبه جدی دارند.

دولت و‌ مجلس باید نگاهی مجدانه به ورزش قهرمانی و حضور در مجامع بین المللی داشته باشند و در تعیین بودجه ورزش،به کمک ورزشکاران بشتابند.

سیاست گذاری ها وخط مشی دولتمردان در مقوله ورزش نیازمند بازنگری و طراحی بنیانی است.

اینکه بدانیم حضور در عرصه های بین المللی و موفقیت ورزشکارانمان، چه بازخوردی در ایجاد غرور، نشاط و همبستگی جامعه دارد و به همان اندازه برای ورزش تصمیم گیری و تصمیم سازی کنند.

در سال جاری بازی های آسیایی هانگژو و جام جهانی فوتبال در قطر را پیش رو داریم.

برای بازی های آسیایی به درستی تدارک ندیده و در دوران کرونا  ورزشکارانمان کمتر مورد توجه قرار گرفته اند.

ورزش بانوان در موضوع مدال آوری و قرار گرفتن ایران در رتبه چهارم آسیا می توانند کمک شایانی داشته باشند.

در این راستا باید نقش بانوان در ورزش را مهم بدانیم و بعد از چهل و اندی نباید در بند حضور یا عدم حضور بانوان در ورزشگاه ها باشیم!

در تحلیل گذشته اشاره داشتیم حضور فوتبال ایران در جام جهانی یک فرصت طلایی و ایده آل است.

متاسفانه با ندانم کاری آقایان و حضور افراد ناکارآمد در فدراسیون فوتبال بازی ایران با لبنان‌ و حواشی آن به یک تهدید جدی مبدل شد.

روزهای تکراری این موضوع به دغدغه دلسوزان ورزش و نظام‌ مبدل شد که خدایی نکرده فیفا ما را تعلیق یا جریمه نکند؟

در هر حال اعتقاد داریم، اگر به درستی برنامه ریزی کنیم و در مباحث دیپلماسی ورزش آگاهانه عمل کنیم،در موضوع  کسب در آمد از حضور گردشگران خارجی در کوران جام جهانی در جزایر کیش و قشم‌ می توانیم نهایت بهره را ببریم.

موضوع توریست سلامت و استفاده از ظرفیت پزشکی در شیراز و استان های مرزی هم در این‌ مقطع مهم و اثرگذار است.

شناسایی فرهنگ ناب ایرانی و ترویج مراودات ورزشی در منطقه هم ایجاب می کند، با بسیج امکانات از این فرصت فراهم شده نهایت استفاده را ببریم و به درستی اهداف عالیه نظام‌ را محقق کنیم.

نویسنده: احمد میرزاییان