چینی ها که بانی گسترش شیوع کرونا در جهان بودند، حالا با افزایش بیماران در هانگژو و تعویق مسابقات، جایگاه و اعتبار ورزشی و سیاسی خود را از دست رفته می بینند و در گوشه رینگ قرار گرفته‌اند .
از قدیم گفته اند: چیزی که عوض داره، گله نداره! هنوز بعد از سه سال از گسترش ویروس کرونا در جهان و انتشار اولیه آن از مبدا چین به اقصی نقاط گیتی، معلوم نیست این بیماری چگونه و با چه اهدافی اشاعه یافت ؟
مشکلات مهلک اقتصادی، هزینه های درمانی ، خسارت های انسانی و آسیب های اجتماعی از جمله مواردی بود که این ویروس منحوس به مردم جهان تحمیل کرد و حالا مانند بختک به جان چینی ها افتاده است.
چینی ها برای برگزاری بازی های آسیایی در هانگژو متحمل هزینه های گزافی شدند. آماده سازی امکانات و تجهیزات ورزشی در این شهر پیشرفت خوبی داشت و میزبان مهیای همایشی زیبا بود.
نمایی از این مدیریت اجرایی ایده آل را سال ۲۰۱۰ در گوانگژو دیده بودیم.
برگزاری مراسم افتتاحیه و اختتامیه به بهترین‌شکل در گوانگژو و نظم و طراحی مناسب در اجرای رقابت ها هنوز در اذهان باقی است.
میزبان با شیوع اومیکرون در شهرها به ویژه در هانگژو تلاش وافری داشت تا براین بیماری فائق آمده و در زمان مقرر بازی های آسیایی را برگزار کند، اما انتشار وسیع این ویروس در شهر هانگژو و سیر صعودی بیماران معادلات را به هم زد.
عجیب آنکه چینی ها برخلاف میل باطنی خود،در تاشکند پیشنهاد تعویق مسابقات را دادند.
یقینا این درخواست به اعتبار و جایگاه چینی ها خدشه جدی وارد کرده و خسارت های مالی واقتصادی فراوانی هم در پی خواهد داشت.
موضوع مهم دیگر، ابهام در زمان دقیق برگزاری مسابقات است که در تاشکند مراعی ماند.
شورای المپیک آسیا باید در نخستین فرصت تصمیم نهایی را صادر و تاریخ دقیق این همایش بزرگ را رسما اعلام کند.
برخی اخبار و حواشی که عمدتا از ناحیه رسانه های ژاپنی و کره ای هدایت شد، احتمال جا به جایی مسابقات به کشور ثالث را اشاعه داد. بعید است شورای المپیک آسیا تصمیمی در این زمینه اتخاذ کند و...
تعویق غیرمنتظره رقابت ها به تمام کشورهای آسیایی و ورزشکاران و تیم های حاضر آسیب جدی وارد کرد.
از مدت ها پیش کشورها در تدارک و برپایی اردوها بودند.
این توقف برنامه ریزی و طراحی ها را به هم ریخت. اردوهای ورزشی به‌یک باره تعطیل شد.
اغلب رشته های انفرادی و رکوردی نیازمند زمان بندی است تا ورزشکار در آستانه رقابت ها به شرایط ایده آل برسد.
این وقفه ناخواسته مانند آوار بر سر تیم ها و ورزشکاران فرود آمد و منجر به تعطیلی موقت بازی های هانگژو شد.
به نظر می رسد این وقفه در پارا آسیایی هم تکرار شده و بازی های معلولان و جانبازان ما را هم تحت تاثیر قرار بدهد.
باید به انتظار نشست تا شورای المپیک آسیا نظر قطعی خود را به کشورهای عضو اعلام کند و همگان تکلیف خود را بدانند.
نویسنده: احمد میرزاییان