برخی اعضای هیات رئیسه که پیش از این مدعی شفاف‌سازی بودند و اصلاً یکی از ایرادهای آن‌ها به عزیزی خادم همین عدم شفاف‌سازی موضوعات بوده، خودشان در رأس کار نتوانستند اصل شفاف‌سازی را رعایت و عملی کنند، به طوری که هنوز مصوبات جلسه رسمی بیستم اسفندماه اعلام نشده و این در حالی است که در دوره مدیریت عزیزی خادم پس از برگزاری هر جلسه مصوبات آن به اطلاع همگان می‌رسید.
بدون شک مهم‌ترین وظیفه اعضای هیات رئیسه در مقطع کنونی، رسیدگی به وضعیت تیم‌های ملی است. در حال حاضر اما تیم ملی فوتبال بانوان در کما به سر می‌برد. تیمی که در دوره ریاست عزیزی خادم برای نخستین بار به جام ملت‌ها راه پیدا کرد با تعطیلی اردوها مواجه شده، در حالی که پیش تر هر دو هفته یک بار اردو داشتند اما الان مدت‌هاست که اردوهای تیم ملی فوتبال بانوان تعطیل شده و برنامه‌ای هم برای آینده ندارند.
البته این اتفاق طبیعی است؛ زمانی که نایب‌رئیس بانوان پشت میله‌های زندان است، کمترین موضوعی که اهمیت دارد وضعیت تیم ملی بانوان است.
حقیقتاً اینکه چرا باید در چنین شرایطی یک فرد بازداشتی با حفظ سمت در فدراسیون فوتبال حضور داشته باشد از عجایب فوتبال ایران است...
از سوی دیگر انتصاب‌های غیرقانونی ماجدی در فدراسیون صدای اهالی فوتبال را درآورده است. اعضای کمیته فنی از سوی سرپرست فدراسیون انتخاب شده‌اند و در واقع ماجدی دوستان خود را در این کمیته دور هم جمع کرده تا تصمیمات فوتبالی از جمله انتخاب سرمربی تیم ملی جوانان و نوجوانان را برعهده آن‌ها بگذارد.
تشکیل این کمیته باعث اعتراض سراجی دیگر عضو هیات رئیسه شده بود. او به دلیل تشکیل این کمیته و همچنین اقدام دبیرکل که بدون مشورت با سایر اعضا انجام شد از فیفا استعلام گرفت و در آخرین جلسه هیات رئیسه هم شرکت نکرد تا از رسمیت بیفتد.
همچنین انتصاب غیرقانونی ماجدی در کمیته حسابرسی صدای اعضای مجمع و برخی اعضای هیات رئیسه را درآورده به طوری که آن‌ها این موضوع را خلاف اساسنامه فدراسیون فوتبال می‌دانند.
البته اعتراضات سراجی به همین جا ختم نمی‌شود؛ او به باز بودن صورتجلسه بیستم اسفندماه هم معترض است چرا که سرپرست به راحتی می‌تواند مصوبات را بدون مشورت و نظرخواهی از دیگران به این صورتجلسه اضافه کند!
به نظر می‌رسد تفرق و جدایی در بین اعضای هیات رئیسه کاملاً محسوس است، به طوری که اصولی و ماجدی یک طرف ماجرا هستند و براتی و سراجی در طرف دیگر ماجرا قرار دارند.
سوالی که در این بین مطرح می شود این است که سایر اعضای هیات رئیسه کجا هستند و اصلا چه نقشی دارند؟افرادی مثل طهمورث حیدری، بهرام رضاییان و خداداد افشاریان که پیش از این مدام با رسانه‌های مختلف گفت‌وگو می‌کردند چرا به یک باره روزه سکوت گرفته‌اند؟
با توجه به اتفاقاتی که در دوره سرپرستی ماجدی رخ داده باید گفت فوتبال ایران مرزهای اتفاقات عجیب و غریب را در این مدت کوتاه جابه‌جا کرده است. فدراسیونی که پیش از این توانسته بود برای اولین بار پرواز اختصاصی برای تیم‌های ملی داشته باشد و مجوز حضور آمبولانس و استقرار تیم پزشکی را برای فوتسال بگیرد، حالا به وضعیتی دچار شده که روز به روز حاشیه ها و درگیریهای بیشتری را نصیب فوتبال ایران در سال جام جهانی می کند.
نویسنده: حامد فرضعلی بیگ