حضور غول های والیبال دنیا در تهران نه تنها بازار جام باشگاه های آسیا را بعد از سال ها گرم کرده است، فرصتی پیش آورد تا دوستداران والیبال هنرنمایی این ستارگان را از نزدیک تماشا کنند.

دیروز والیبال دوستان ایران چشمه ها و گوشه هایی از هنر بازیکنان بزرگ دنیای توپ و تور را دیدند و لذت بردند. از جایی که موزوریسکی غول 218 سانتی متری روسی در تیم سانتوری به تنهایی 30 امتیاز گرفت و حتی یک بار نیز دفاع نشد. اما به نظر می رسد که بازی اروین انگابت بیشتر به دل دوستداران ورزش نشست. بازیکنی جنجالی و پرحاشیه فرانسوی که اصالت کامرونی دارد، همه مهارت ها و پست های والیبال را با فنی ترین شکل به نمایش درآورد. او نشان داد که والیبال فقط ضربه محکم زدن نیست. در کنار این ویژگی های منحصر به فرد ارزشمندترین بازیکن المپیک سازگاری با جامعه ایرانی و به ویژه بازیکنان پیکان است. شوخی ها و کل کل های دوستانه وی با حمزه زرینی به دل خیلی ها نشست. گویا به نوعی رگه هایی از اخلاق و رفتارهای توام با مهربانی ایرانیان در اروین نهفته است. جاذبه های حاشیه ای برای دوستداران والیبال ارزش مضاعفی دارد اما برای ما که والیبال را از دید فنی تعقیب می کنیم، اعتقاد داریم که تماشای مسابقات توسط تیم نوجوانان ایران کلاس آموزشی خوبی است تا آینده سازان والیبال ایران از حرکات ورزشی امثال انگابت، عبدالعزیز و گوردن پرین الگو بردارند و از طریق تصویرسازی گام در راه ورزش قهرمانی بگذارند.

نویسنده: جمشید حمیدی