حدود 5/5 میلیون نفر از جمعیت 15 میلیونی دانش آموزان کشور دچار اضافه وزن و فقر حرکتی هستند. هرچند در کل جامعه این بی تحرکی به بالای 70درصد می رسد، بحث عمده ما این است که برای ورزش دانش آموزان کشور چه کرده ایم و پرورش در کنار آموزش چه جایگاهی دارد؟

یکی از مسئولان اعلام کرده است که هزینه درمان در کشور ما 150 میلیارد و هزینه ورزش در کشور حدود 10 میلیارد تومان است، آیا اولیای امور، نمایندگان مجلس و دولت به این قضایا که به سلامتی مستقیم جامعه بستگی دارد، اندیشیده اند. سال هاست که ورزش در مدارس به همان سبک سنتی و رفع تکلیفی جریان دارد و کل فعالیت های وزارت آموزش و پرورش در این مسیر به مسابقات کلاسیک و جشنواره های چند خط در میان است. اکنون که به تابستان نزدیک شده ایم این دغدغه فراتر از یک چالش جلوی روی خانواده ها قرار دارد که در گرمای پیش روی چگونه فرزندان خود را از یکنواختی زندگی به نشاط و حرکت فراخوانند. از نگاه ما ورزش در مدارس اولویت خود را از دست داده است و با وجود برخی شعارها اقداماتی اساسی و بنیادی برای دگرگونی در ورزش واحدهای آموزشی کشور انجام نشده است. در این زمینه نظر نمایندگان محترم مجلس را جلب می کنیم که بیشتر آنها به هیاهوی فوتبال بیشتر از اصول بنیادی توجه دارند.

نویسنده: حسین علی اسماعیلی