روانشناسی ورزشی مطالعه عوامل روانی است که بر عملکرد ورزشی تأثیر می گذارد و اینکه چگونه شرکت در ورزش می تواند بر سلامت روانی و جسمی ورزشکاران تأثیر بگذارد.

روانشناسان ورزشی راهبردهای شناختی و رفتاری را برای کمک به ورزشکاران برای بهبود تجربیات، عملکرد ورزشی و سالمت روانی خود در هنگام شرکت در  ورزش آموزش می دهند. آنها می توانند به افزایش عملکرد، انگیزه، مدیریت استرس، کنترل اضطراب، یا  سرسختی ذهنی کمک کنند. آنها همچنین به توانبخشی آسیب، تیم سازی، فرسودگی شغلی یا تغییر شغل می توانند کمک کنند.

روانشناسان ورزشی فقط با ورزشکاران کار نمی کنند. آنها می توانند با مربیان،

والدین، مدیران، متخصصان تناسب اندام، مجریان، سازمان ها یا تمرینات روزمره  کار کنند تا نشان دهند که چگونه می توانیم از ورزش، ورزش و دو و میدانی برای  بهبود زندگی و رشد روانی خود استفاده کنیم .

انواع روانشناسان ورزشی :

روانشناسان ورزشی تربیتی  و روانشناسان ورزشی بالینی

روانشناسان ورزشی تربیتی :

یک روانشناس ورزشی تربیتی به مراجعان آموزش می دهد که چگونه از مهارت  های روانشناختی به طور مؤثر برای افزایش عملکرد ورزشی و مدیریت عوامل  ذهنی ورزش استفاده کنند. این مهارت ها می تواند شامل هدفگذاری، تصویرسازی، صحبت با خود یا مدیریت انرژی باشد.

روانشناسان ورزشی بالینی :

روانشناسان ورزشی بالینی با ورزشکارانی کار می کنند که مشکالت سالمت روانی  مانند افسردگی، اضطراب، اختالالت خوردن یا سوء مصرف مواد دارند.

آنها از استراتژی های روانشناسی ورزشی و روان درمانی استفاده می کنند و به  ورزشکاران کمک می کنند تا سلامت روانی و عملکرد ورزشی خود را به طور همزمان بهبود بخشند.

تکنیک های رایج روانشناسی ورزشی :

مقررات برانگیختگی :

تکنیک های تنظیم برانگیختگی شامل کنترل سطح کلی فعالیت عصبی و در نتیجه سطوح برانگیختگی در مغز است. برانگیختگی به این معناست که یک ورزشکار قبل یا در حین اجرا چقدر از نظر عاطفی فعال است. تکنیک های تنظیم برانگیختگی  می تواند شامل آرامش عضالنی، تنفس عمیق، دارو، گوش دادن به موسیقی یا تمرکز حواس باشد.

نقش یک روانشناس ورزشی کمک به ورزشکار برای رسیدن به سطح بهینه برانگیختگی است که در آن عملکرد ورزشی او به حداکثر می رسد.

تعیین هدف :

هدف گذاری شامل برنامه ریزی راه هایی برای دستیابی به یک دستاورد و تصور نتیجه ای است که دنبال می کنید.این اهداف باید مشخص، قابل اندازه گیری، قابل دستیابی، مبتنی بر زمان و چالش برانگیز باشند.

تصویرسازی :

تصویرسازی به فرآیند استفاده از حواس چندگانه برای ایجاد تصاویر ذهنی از

تجربیات در ذهن شما اشاره دارد.  ورزشکاران از تصویرسازی برای تمرین فعال کردن ماهیچه های مرتبط با یک عمل، شناخت الگوهای فعالیت ها و عملکرد، ایجاد سرگرمی های ذهنی از یک رویداد یا بازی، یا تجسم تصحیح یک اشتباه یا انجام درست کاری استفاده می کنند.

گفت و گو با خود :

خود گفتاری به مونولوگ های درونی اعم از افکار، کلمات یا نقل قول هایی که

به خود می گوییم اشاره دارد.  ورزشکاران می توانند از خودگفتاری برای القای خوش بینی، بهبود تمرکز، مدیریت استرس یا القای اعتماد به نفس استفاده کنند.

آرامش پیش رونده عضلانی :

آرام سازی پیش رونده عضلانی یک تکنیک در تنظیم برانگیختگی است. این شامل تناوب بین تنش و آرامش گروه های عضالنی هدف است .  این به کاهش فشار خون، کاهش اضطراب حالت، بهبود عملکرد و کاهش هورمون های استرس کمک می کند.

درمان شناختی رفتاری(CBT)

 CBT نوعی درمان روان درمانی است که به افراد کمک می کند الگوهای تفکر

مخرب، پاسخ های عاطفی یا رفتارها را شناسایی و تغییر دهند.

چرا روانشناسی ورزش مهم است؟

کمک گرفتن از یک روانشناس ورزشی می تواند به ورزشکاران در دستیابی به  اهداف کلی خود در بهبود عملکرد کمک کند .

روانشناسان ورزشی می توانند به نگرش، تمرکز، اعتماد به نفس و بازی ذهنی

بهتر کمک کنند و ورزشکاران را قادر می سازند تا در ورزش هایی که دوست

دارند، بمانند . هدف مهم ترین عنصر امید است و امید بدون هدف فایده ای ندارد.
نویسنده: نگین نعمت زاده