جمعه دهم فروردین ماه
فرصت سوزی بس است؛

 نسخه پیچی نادرست برای تیم ملی!

اگر تدارک نیم بند فعلی در تیم‌ملی حاکم باشد و با فرصت سوزی و از دست دادن زمان ملی پوشان را به جام جهانی بفرستیم با نتایج  ناکافی تیم قطعا این فرصت ایده آل به تهدید جدی برای فوتبال ایران ‌مبدل خواهد شد!

پس از پایان اردوی پرایراد تیم ملی در قطر و دیدار تدارکاتی با تیم دوم الجزایر که با باخت ما همراه شد، برخی به جای درس گرفتن و رفع و رجوع نواقص آتی، آدرس غلط می دهند. برخی هم ‌شاید منافعی دارند و در صدد تحمیل ایده های خود را دارند.

مدیریت تیم ملی به ویژه میرشادماجدی و حمید استیلی باید هوشیار باشند و فریب برخی اظهار نظرها را نخورند.

تخریب دامنه دار اسکوچیچ و طرح بازگشت کی روش یکی از پازل هایی است که برخی در پی تثبیت آن هستند، غافل از آنکه در پشت صحنه این ‌پیشنهاد منافع اشخاص نهفته است نه مصالح و‌منافع فوتبال ایران!

کی روش مهره سوخته ای است که بازگشت او به جهات مختلف میسر نیست.  به لحاظ فنی ،اخلاقی و شرایط کاری و حتی  از جهات مالی و قراردادی امکان مجدد کی روش در ایران وجود ندارد.

در واقع این قشر با انتقادات دامنه دار خود  ابتدا درصدد تضعیف جایگاه اسکوچیج هستند و در مرحله بعد در پی القای تفکرات خود هستند.

طبیعتا اگر فدراسیون فوتبال و ورزش ما تمکن مالی داشتند قدر مسلم از سال پیش می توانستیم مربی بزرگی را بر مصدر امور قراردهیم.

اما زمانی که پولی در اختیار نیست و منابع مالی محدود است، باید به اندازه توانایی و استطاعت فعلی حرف زد و پیشنهاد داد.

به نظر می رسد برای تدارک ایده آل تیم ملی باید کار گروهی تشکیل داد.

در این کار گروه  لازم است نمایندگان دولت، وزارت خارجه، و وزارت ورزش حامی فدراسیون‌ فوتبال باشند.

 دکتر سجادی در دوحه و در زمان اردوی برگزار شده، پیام حمایت قاطع دولت و شخص رئیس جمهوری را به اطلاع کادر مدیریتی و بازیکنان تیم ملی رساند.

باید مشخصا اعلام شود این حمایت و پشتیبانی تا چه اندازه و در چه موضوعاتی است!

همه می دانیم ‌برگزاری اردوهای مناسب و دعوت از تیم های صاحب نام برای دیدار تدارکاتی در شهریور ماه نیازمند تامین منابع مالی است.

باید این منابع را تخصیص داد  تا برنامه ریزان فدراسیون با حمایت دستگاه دیپلماسی و دولت هر چه زودتر قدم بردارند. در این راستا نباید فرصت سوزی کرد.

زمان محدود است و برای شناسایی رقبای تدارکاتی در شهریور ماه  از همین لحظه باید کار کرد. با جیب خالی و شعار نمی توان کاری صورت داد.

یقین بدانید اگر با همین فرمان‌ پیش برویم و چشم بسته وارد جام‌جهانی شویم،قطعا با شکست های متوالی در قطر ،فوتبال رو به  انحطاط نهاده و این فرصت طلایی به تهدید جدی مبدل خواهد شد.

بنابراین فدراسیونی که صاحب درست و حسابی ندارد و از کمترین امکانات بی بهره است،چرا باید توقع مردم و هوادارانش را بالا ببرد؟

در هر حال باید تمام شرایط کلی فوتبال را در نظر گرفت. به اهمیت و میزان تلاش دولتمردان توجه کرد.

اگر این عزم‌ و اراده در سطوح بالا وجود داشته باشد، می توان به عملکرد تیم ملی در جام جهانی امیدوار بود،در غیر این صورت همیشه چیز در حد آب در هاون کوبیدن می ماند و افسوس و سرخوردگی برای مردم و هواداران فوتبال!

نویسنده: احمد میرزاییان