جمعه سی و یکم فروردین ماه

روز جهانی ورزشی نویسان و نقش نویسندگان ایرانی

روز جهانی ورزشی نویسان را پشت سر گذاشته ایم، نخستین بار در بازی های المپیک پاریس به سال 1924 انجمن ورزشی نویسان تاسیس شد که نام ایپس نهاده شد.

ورزشی نویسی حرفه ای پر از هیجان و شیرین است تا جایی که امروز قلم به دستان این عرصه عضو مهمی از جامعه ورزشی دنیا به حساب می آیند، چراکه هر خبرنگار با قلب خود و با جوهر قلم می نویسد و در ایجاد انگیزه بین ورزشکاران، قهرمانان، مربیان، داوران و حتی تماشاچیان سهمی به سزا دارد، ورزشی نویسان در تمامی میادین پا به پای قهرمانان تلاش کرده اند و تلخ و شیرین رویدادهای ورزشی را به بهترین نحو به تصویر کشانده اند. خبرنگاری اصولا شغلی خطیر است؛ به ظاهر خبرنگاران حوادث و سیاسی بیشتر در معرض مخاطرات قرار دارند اما ورزشی نویسان در همه جای دنیا از جهان سوم گرفته تا کشورهای متمدن و پیشرفته ابقاگر زیباترین نقش ها بوده اند. در کشور ما از زمانی که مجله نیرو و راستی انتشار پیدا کرد تا بعدها که کیهان ورزشی و دنیای ورزش پا به عرصه تلاش نهاده اند و تا امروز که در اثر شیوع ویروس ویرانگر کرونا چرخهای ورزش جهان را از حرکت بازمانده است، در منتهای قناعت تا بی نهایت کوشیده اند تا حد ممکن از رکود مسوولان و ورزشکاران جلوگیری کرده و بذر امید و همبستگی را در بین اهالی ورزشکار و ورزشدوست آبیاری کنند. انجمن بین المللی ورزشی نویسان اعتقاد دارد در شرایطی که 2/5 میلیارد نفر در سراسر دنیا عملا دچار رکود شده اند، ورزشی نویسان نقشی تاریخی برای عبور از بحران کرونا ایفا کرده اند. به همین مناسبت خبرگزاری البرز ورزشی و روزنامه بین المللی شوت به تک تک نویسندگان و خبرنگاران و عکاسان ورزشی کشورمان خسته نباشید گفته و این روز خجسته را به یکایک عزیزان تبریک می گوید. نویسنده: رضا اسماعیلی  width=