از فردا نام نویسی برای کاندیداهای احراز صندلی ریاست فدراسیون فوتبال آغاز می شود و داوطلبان شش روز فرصت دارند تا آمادگی کتبی خود را اعلام کنند.

دوران بدی در فوتبال ایران می گذرد. آیا با انتخابات راستین این ایام برزخی به پایان می رسد؟ سوالی که ذهن همه دوستداران فوتبال به ویژه رسانه های مستقل را به خود مشغول کرده است. به راستی چه کسی بر این صندلی داغ تکیه خواهد زد. آیا اشخاصی که در مجمع شهریورماه حق رای دارند، به سرنوشت فوتبال ملی ایران اندیشه خواهند کرد یا اینکه باز در گرداب حواشی و مداخلات غیرورزشی گرفتار خواهند آمد.

فوتبال نفس یک جامعه است و ایرانی ها هم با این ورزش نفس می کشند و با پیروزی ها و موفقیت های آن سر به غرور و فخرآوری می سایند. نمی خواهیم در این باره از موضع خود مبنی بر حمایت از عزیزی خادم پافشاری کنیم؛ آینده واقعیت ها را عریان خواهد ساخت اما اکنون که زمان زیادی تا جام جهانی دوحه قطر باقی نمانده، رای دهندگان گرامی باید بیش از پیش به سرنوشت فوتبا ملی بیندیشند. فوتبالی که زودهنگام سختی ها و سنگلاخ های مسیر را کنار گذاشت، اما امروز در چنبره خودساخته افرادی گرفتار آمده که حتی از برگزاری چند دیدار تدارکاتی عاجز مانده اند. ترس ما این است که تیم ملی با همه پتانسیل عالی ای که دارد به سرنوشت تیم فوتبال عربستان در جام های جهانی گذشته دچار شود که هشت گل از هلند خورد و آبروریزی بزرگی به بار آورد. ما هشدار می دهیم و امیدواریم که به دور از هرگونه سیاست گرایی، کیاست در انتخابات پیش رو لحاظ شود.

نویسنده: حسین علی اسماعیلی