رقابت های انتخابی کشتی پیشکسوتان در سکوت خبری  به پایان رسید. صرف نظر از نتایج این مسابقات و چگونگی برگزاری آن یک نکته را نمی توان از نظر دور داشت و این نکته بیانگر بی توجهی رسانه ها نسبت به مسابقات این جمع علاقه مند و افتخارآفرین بود.

جمعی که در روزگاری نه چندان دور با نظم و انضباط کامل تمرین می کردند و با جدیت پی گیر حضور در مسابقات انتخابی و نهایتا  جهانی بودند. سال ها پیش مهندس عرب، بعدها محمد مشهدی آقایی و حسین ثابت کار در مقام رئیس کمیته پیشکسوتان کشتی در کنار مربیان صاحب نامهایی مثل شادروان علی غفاری، محمد عرب، محمود ملاقاسمی، ابراهیم سیف پور، ابراهیم جوادی و...  به عنوان خادم بزرگان گوش شکسته از هیچ کوششی برای همگرایی و همنوایی با این جمع فروگذار نمی کردند؛ چرا که خدمت به پیشکسوتان ورزش خصوصا کشتی تنها در برگزاری مسابقه خلاصه نمی شود بلکه تکریم و بزرگداشت آنان بیش از مسابقات برای این جمع اهمیت دارد. به عبارت دیگر، کارکرد اصلی کمیته پیشکسوتان در کنار این جمع بودن است. پرسش از حال و روز آنان و در صورت لزوم حمایت مادی و معنوی از کسانی که دل شان همچنان برای کشتی می تپد و با تمام عشق و علاقه دنبال این ورزش هستند.

پرسش این است که آیا در حال حاضر چنین روندی در کمیته پیشکسوتان فدراسیون پی گیری می شود؟ پاسخ دادن به این پرسش چندان دشوار نیست و هر فرد منصفی می تواند به سهولت در این  رابطه اظهار نظر کند.

 واقعیت این است که پس از حدود سه دهه از برگزاری مسابقات کشتی پیشکسوتان امسال به علت عدم مدیرت کمیته مربوطه، یکی از بدترین مسابقات برگزار شد. نامناسب بودن محل اسکان و خوابگاه در شهرستان فریدونکنار چنان بود که گفته می شود در سوئیت‌های چهار نفری 17 نفر جای داده شده بود. جالب اینکه برای هر نفر و یک شب خواب و سه وعده غذا 400 هزار تومان دریافت کردند.‌ باز هم گفته شده  طی چند روز برگزاری مسابقات از  سرپرست گرفته تا مربی و ورزشکاران اغلب ایام ظهر و شب یک نوع غذا خوردند. البته پذیرایی از کادر اجرایی و داوران متفاوت بوده است.

در هر حال و صرفنظر از این دوره مسابقات و به فرض اینکه ادعاها در خصوص تغذیه و اسکان چنین و چنان نبوده باشد بازهم نمی توان حاشیه ها و اتفاقات گذشته طی  مسابقات  خارج از کشور را نادیده گرفت. ختم کلام اینکه به نظر می رسد بحث پیشکسوتان و مسابقات این جمع در فدراسیون چندان جدی گرفته نمی شود و در نظر آنان هدف این است تنها مسابقه ای برگزار و موضوع فیصله یابد.

نویسنده: احمد دباغ