در جریان مسابقات انتخابی تیم ملی کشتی که در تالار 12هزار نفری مجموعه آزادی برگزار شد، یک شخص نام آشنا، غریبانه در جمع تماشاگران نشست و رقابت جوان ها را تماشا کرد. این شخص دکتر امیررضا خادم بود.

قهرمان سابق کشتی جهان و المپیک، سرمربی پیشین تیم ملی و رئیس اسبق فدراسیون کشتی؛ مردی که تمامی مراحل ورزش قهرمانی و حرفه ای را طی کرد. اینکه با حضور چنین شخصیت ممتازی آقایان از سرمربی جوان تیم ملی خواستند تا هدایای بهترین مربیان 2021 جهان محمد بنا  و غلام محمدی را اهدا کند، اقدام بدی نبوده است. ولی ای کاش فدراسیون کشتی به جایگاه فنی و علمی و کسوت امثال امیررضا خادم احترام می گذاشت و از ایشان نیز برای اهدای لوح تقدیر دعوت می کردند، در واقع به اعتبار خود می افزودند. اما چه می شود کرد که آنقدر مشغله فدراسیون ها زیاد است که شاید کسی به کسوت و بزرگ بودن توجهی نمی کند. در فرصتی کوتاه که پیش آمده از دکتر خادم درباره خبر مربیگری اش در کشتی پرسیدیم که گفت: زنده یاد دکتر استاد امیر حمیدی رئیس اسبق انستیتوی کشتی به من توصیه کرده بود که هرگز از کشتی جدا نشوم و حالا هم معتقدم در هر جا و مقامی که باشیم، باید تجربیات و یافته های خود را به نسلی جوان منتقل کنیم. البته کشتی ایران آنقدر مربی خوب، فنی، سازنده و قابل احترام دارد که قصد ندارم وارد بخش حرفه ای شوم. اما این یک داستان حسی است که اگر بتوانم در جایی و گوشه ای سالنی را اجاره کنم و کار آموزش را از دست ندهم. وگرنه در سایه 30 سال حضور در صحنه های مختلف کشتی از جهانی تا المپیک دنبال پول نبودم. اگر غیر از این بود مانند برخی از فوتبالیست های سرشناس پول در می آوردم و دایه مردمی بودن هم داشتم. خادم در پاسخ به پرسش ما که آیا قصد ورود به انتخابات فدراسیون کشتی را دارید گفت: هرگز، چنان دماغ ما را سوزاندند که دیگر هوس ریاست فدراسیون را نکنم.

گفت و گو: احمد دباغ