جمعه دهم فروردین ماه
والیبال لیگ ملت های جهان- ایتالیا؛

شیرخفته بیدار شد!

اینکه تیم های ایران- لهستان چند بار مقابل هم قرار گرفته اند و کفه بردها به سود کدام تیم سنگینی کرده، حرفی جداگانه است. مهم اینجاست که سبک بازی دو تیم بهم می خورد و پیچیدگی خاصی وجود ندارد. تیم ملی ایران چون شیری خفته است که بیدار شده و دنبال شکار می شود.

بازگشت لوماچ به پست پاسوری تیم حریف هی چند ممکن است به لحاظ روانی لهستانی ها را از تردید در خط حمله خارج سازد اما نگاهی به جدول بهترین زنند گان سرویس و جایگاهی که بچه ایران اسماعیل نژاد، میلاد و اسفندیار دارند این احتمال حتی اطمینان وجود دارد که توپ به دست لوکاچ نرسد تازه این پاسور با تجربه کلاسه شده و البته اشتباه پاس می دهد و این می تواند به سود مردان ایرانی باشد که این روزها شجاعانه پیکار می کنند. ضعف ساعدرسانی در تیم لهستان را دیدیم و به ویژه شیفکا که تحت فشار گاف زیاد می دهد و گربیچ هم با تمام آوازه ای که در جهان والیبال دارد گاهی گیج هنر کو‌چینگ می شود بنابراین اول حفظ آرامش و تمرکز تیمی گروه ایران اهمیت دارد که برای اجرای فرامین تاکتیکی دچار اختلال ذهنی نشود وقتی که به کسب تیم نگاه می کنیم نوعی اطمینان خاطر به ما دست می دهد ولی از آنجایی که لهستانی ها برای مهار فوق ستاره ای چون امین اسماعیل نژاد بسیج می شوند وظیفه دیگران از جمله دو سرعتی زن جوان مهدی جلوه و امیر توخته دو چندان خواهد شد با وجود عبادی پور و حضرت پور و مکمل خوبی همانند امیر اسفندیار می توانیم به پیروزی در مصاف فردا شب امیدوار باشیم. فراموش نکنیم این یک مسابقه ورزشی است نه جنگ جهانی که بخواهیم بحث انتقامجویی و این قبیل شعارها را پیش بکشیم. اجازه بدهیم کادرفنی بدون هیچ استرسی برای اجرای مسابقه ای مهیج برنامه ریزی کنند. برد و باخت در ذات ورزش است.

نویسنده: جمشید حمیدی