امیر خوش خبر سرپرست سالانه طول و دراز تیم ملی والیبال رفت و جایش را به سرهنگ محمدی سپرد.

خوش خبر که از بسکتبال و وزارت ورزش به والیبال آمده بود آنقدر مورد وثوق داورزنی بود که اورا چک سفید امضا شده دکتر می پنداشتند اما او هم به درخواست عطایی از تیم ملی کنار گذاشته شد تا معلوم شود که در نهایت هر کسی به اصل خویش باز می گردد. در این سال ها آب ایشان با ما به چند دلیل به یک جوی نمی رفت اما رسم مروت این است که بنویسیم خوش خبر مودب و خوش رفتار بود و در کنار آزمون و خطاهایی که داشت، تلاش هایش و ارتباطات گسترده ای که با همتایان در سطح بین المللی  بر قرار کرده بود در خور تامل بود. از گمنامی به شهرت رسید. والیبال برای عده ای آب و نان داشت و دارد و بر حسود لعنت ولی اینک فدراسیون والیبال و شخص عطایی باید در رویکرد به اهالی تحصیلکرده والیبال یک دستیار والیبال و صاحب اهلیت را نیز تعلیم بدهد تا دست تیم های ملی خالی نماند هرچند سرهنگ محمدی سرپرست کنونی خود مربی بین المللی والیبال است اما آینده نگری و پشتوانه سازی را فراموش نکنیم.