برای پرداختن به سوژه های روز مرتبط با ورزش ایران ابتدا قصد داشتیم از درخشش تیم هندبال دختران ایران در جهانی مقدونیه بنویسیم که نمایش زیبای این بچه های پرهنر و بیست سیو یارمحمد دروازه بان شجاع تیم ملی بنویسیم، اما چون هنوز مسابقات دور مقدماتی این میدان بزرگ به پایان نرسیده، ترجیح داده ایم در کنار تمجید کسب جواز ورود به مسابقات جهانی هندبال بازان نوپای ایرانی به نکته ای اشاره کنیم که به بحث مدیریت در ورزش ارتباط پیدا می کند.

چندی پیش در این باره اشاراتی داشته ایم که مدیران باشگاه های ورزشی ما اغلب بر حسب رابطه باندی یا سیاسی انتخاب می شوند و آنچه را که نمی دانند اصل مدیریت است. یک فرد نزدیک به 100 میلیون تومان ماهانه از باشگاه حقوق می گیرد و دیگری چهار تا مشاور واسطه گر را در اختیار می گیرند و آمدن و رفتنش هیچ معیار و ملاکی را ارائه نمی دهد. در جریان مسابقات باشگاه های والیبال آسیا که پیکان با استخدام دو بازیکن مطرح بین المللی قهرمان شده بود، تاکید کرده ایم که در این شرایط بد اقتصادی به صلاح ورزش مملکت نیست که پول کلانی را برای چند روز در اختیار دو بازیکن بگذاریم که بیشتر جنبه نمایشی و تبلیغی داشته اند. چرا که پیکان نزدیک به 10، 11 بار قهرمان آسیا شد آن هم در بیرون از مرزهای ایران بدون داشتن بازیکنان خارجی. پس این همه تبلیغات چه معنایی می توانست داشته باشد. امروز خبرگزاری فارس اعلام کرد که انگابت و نیمیر هر یک 50هزار دلار دریافت کرده اند، در صورتی که شنیده های ما بالاتر از این مبالغ را تبیین می کند. تازه دو بازیکن ایرانی نیز معادلی از این مبالغ را دریافت کرده اند. از سویی دیگر بحث خواهرخواندگی پیکان و مودنای ایتالیا نیز چندهزار دلار آب خورده است. حالا هم که نه از مدرسه استعدادیابی مودنا تاکنون خبری شد و نه تشکیلاتی که پیگیر قضایا باشد. قصد تخریب مدیر گمنام و برکنار شده باشگاه را نداریم چرا که پیکان هم مانند بسیاری از باشگاه های کشورمان مدیرعاملان رابطه ای را بر چهره های حقیقی ورزش ارجح می دانند اما امیدوار هستیم که مدیرعامل جدید باشگاه پیکان اهل مشاوره گرفتن از اهلیت ها باشد و سازمان بازرسی کشور نیز در مقوله انتخاب مدیران باشگاه های فرهنگی – ورزشی نیز ورود منطقی داشته باشد.

نویسنده: حسین علی اسماعیلی