وقتی بوکسور جوان همدانی در اردوی تیم ملی جان باخت، بار دیگر به یاد ضرب المثلی افتادیم که می گوید «حادثه خبر نمی کند» اما در جهان ورزش با وجود ادعای برخی از حامیان بوکس باید پذیرفت که این ورزش یکی از پرآسیب ترین رشته های ورزشی است.

 آمار درستی با اینکه از نرخ مرگ و میر در بوکس نداریم، ولی می دانیم هر ضربه ای که به سر ورزشکار بوکس وارد می آید، معادل سنگینی شش کیلوگرمی توپ بولینگ با سرعت 32 کیلومتر در ساعت است. در چنین وضعیتی نباید تمهیدات لازمه را برای محافظت از ورزشکاران آسیب دیده بیندیشند. فوت محمدامین روستایی در اردوی آماده سازی تیم ملی در سنندج مبین این واقعیت تلخ است که مسئولان فدراسیون های ورزشی ما فکر همه جا را نمی کنند. حالا خانواده این جوان ناکام از فدراسیون بوکس شکایت کردند ولی دردی را دوا نمی کند چرا که جانی را از دست داده ایم و دوباره زنده نمی شویم. ای کاش زنگ هشداری باشد تا مدیران همه رشته های ورزشی به ویژه بوکس درس بگیرند.  برپایی اردوهای ورزشی این گونه که ما فکر می کنیم، نیست. باید تمامی تجهیزات لازم پزشکی و پیش گیرنده را در نظر بگیریم.

نویسنده: حسین علی اسماعیلی