به جرات می توان گفت طی نیم قرن گذشته سابقه نداشته پرسپولیس تا این اندازه مورد هجمه قرار بگیرد که اکنون مورد تاخت و تاز قرار گرفته است.
در بازی اول كه امری بدیهی و مسبوق به سابقه است، پرسپولیس مقابل ذوب آهن مساوی کرد. بلافاصله رقم قرارداد ۴۰ میلیاردی گل محمدی را در مقایسه با رقم دو میلیاردی تاتار پیش کشیدند.
قبل ازشروع فصل هم به واسطه استخدام بازیکنانی که در تیم های خود یا ذخیره بودند یا به بازی گرفته نمی شدند وعالم و آدم می دانند به چه منظور به پرسپولیس پیوستند، در بوق و کرنا کردند که این تیم کهکشانی شده است.
البته حرف های دیگری هم مطرح شده که گذر می کنم اما می پرسم علت این همه هجمه به پرسپولیس برای چیست و ازكجا نشات مي گيرد؟
عده ای با ذهنیت از دوران رویانیان به نسبت خروجی این تیم به ورودی های آن بیم دارند، قبول!
اما آیا وقت طرح چنین موضوعاتی حالاست؟
چرا از زمانیکه یار وقارعلی پروین عهده دار مدیریت این مجموعه شده در تاخت و تاز به پرسپولیس مسابقه راه افتاده است؟
عده ای به حق نگران بازگشت پرسپولیس به دوران پروینیسیم و همچنین نگران خروج قطار پرسپولیس از ریل هستند، اما آنچه مشخص است نحوه تاخت و تاز كنونی و بزرگنمايی پرسپوليس معنای ديگری دارد. معنايی با كليد واژه سيبل كردن يحيی.
آنهایی كه در پس پرده و برای اینکه همچون دهه ۶۰ و به خصوص نیمه دوم دهه ۷۰ با سوءاستفاده از نام بزرگ پرسپولیس به آلاف و الوف برسند و این تیم را ملک پدری بر می شمارند، اكنون و در دوران كهنسالی شمشير را از رو بسته اند.
آنهايی كه که با توهین به مردم شریف ایران گستاخانه گفتيد هركس رای نمی دهد و راضی نیست از این مملکت برود، لطفا دست از سر پرسپولیس برداريد و شهرک سازی هايتان مشغول شويد و به جای مبارزه با يحيی یکبار برای همیشه اعتراف کنيد قیمت خدماتی كه در پرسپوليس داشته ايد چقدر باید باشد که دست از سراین تیم برداريد؟
نویسنده: مجید سعیدی