جمعه دهم فروردین ماه

هر دم از این باغ بری می رسد

آه که چقدر فراموشکار شده ایم، همین چندی پیش بود که دهها پرستار و پزشک جوان جانشان را در پاسداری از سلامت جامعه در قبال ویروس بیرحم و کشنده کرونا از دست داده بودند.

از پرستار جوان لاهیجانی نرگس خانعلی زاده تا پزشکان بیمارستان دانشوری چه سرودهایی که در رثای این عزیزان نسُروده بودیم اما خیلی زود فراموش کرده ایم که بر ما نیز همین ماجرا بود و اکنون با اوج گیری مجدد این میکروب پلید دوباره وضعیت فوق قرمز و باورنکردنی شده است. می گویند پایتخت در انتظار روزهای مرگ آور و غمگین است هرچند شوربختانه کل کشور درگیر این جنگ ناجوانمردانه میکروبی است، در شهرهای شمالی کشور، صحبت از اسطوره هایی است که با تمام وجود در خدمت جامعه ایستاده اند و خودشان درگیر این ناجوانمرد مهلک شده اند اما شعر و شعار دیگر بس است، باید شعور به خرج داد، هنوز جمعی باور ندارند که باید در معابر عمومی، وسایل عمومی و... ماسک بزنند، الکل به دست بمالند، میهمانی و مسافرت نروند، کاری به کار پرسپولیس و استقلال نداشته باشید، تمرین نکنند دنیا هم به آخر نمی رسد، روزهای خطیری است مواظب باشیم، حتم داریم که کرونا هم می رود و دوران آن روی خوشش را هم نشان خواهد داد اما در این برهه عجیب سعی کنیم با کمترین تلفات و خسارات این روزگار تلخ تر از زهر را پشت سر بگذاریم. داور بسکتبال در دوومیدانی؟! یک داور بسکتبال دبیر فدراسیون دوومیدانی شد، بعد از والیبال که پای متخصص شناگر، بسکتبالیست و... را به این - ورزش کشانده است، ووشو هم که گویا رئیس جدید ایشان دست اندرکار هندبال بوده، حالا سرپرست فدراسیون دوومیدانی به جعفر محمدپور داور بسکتبال حکم دبیری داده است، دبیری تخصصی ترین بخش هر فدراسیون است اگر در هر جای دنیا رئیس فردی تجاری، اقتصادی و سیاسی باشد امکان ندارد دبیرش را غیر مرتبط برگزیند، متاسفانه به نظر می رسد وزیر محترم ورزش قضیه فدراسیون ها را رها کرده است و آقایان زیرمجموعه ها خودمختار عمل می کنند و واقعا که هر دم از این باغ بری می رسد، تازه تر از تازه تری می رسد...