جمعه دهم فروردین ماه

استقلال دیگر بوی گل نمی دهد؟

وقتی که دیاباته با مهدی قایدی در پیکان تیم استقلال قرار گرفتند، موجی از امیدواری در نزد آبی ها به وجود آمده بود تاروزهای خوب و پر گلی را تجربه کنند، اما این اتفاق رقم نخورد و شاگردان مجیدی بار دیگر کبریت بی خطر نشان بدهند.

آنچه که واقعا استقلال را آزار می دهد،کمبود و نبود بازیکن خلاق وهافبک بازیساز است که سازنده پاس گل در مرکز خط میانی باشد. خط میانی استقلال جور نیست؛ در این جناح حمل توپ توسط هافبک ها بیشتر از دواندن توپ به چشم می اید، همین نکته باعث شده تا بین خط هافبک و خط حمله فاصله ای مثل خندق دیده شود. دیاباته در برابر مدافعان تیم تراکتور اسیر روش دفاع منطقه ای و یا من تومن نبود، بلکه چون خوب تغذیه نشد کم فروغ دیده شد وی در مواقعی که خوب تغذیه شد، لرزه برتن وبدن تیم تراکتور انداخت، اما این روش استمرار نداشت تا بود ونبود دیاباته در زمین احساس نشود. قایدی که پر انرژی دیده می شد، برای دیده شدن به ناچار بازی برگشت به عقب را در دستور کار قرار می داد تا با توپ گیری از حریف خودش را تغذیه کند. درحقیقت خطوط حمله و هافبک تیم استقلال مانند غریبه ها با هم رفتار می کردند. فاصله ایجاد شده بین خط میانی وخط حمله استقلال شرایطی را فراهم ساخته بود تا حتی مسعود شجاعی مصدوم لنگان، لنگان درفضاهای کورخط میانی تیم استقلال که خندق بزرگی ایجاد شده به جولان بپردازد، اشکان دژاگه نا آماده هم در این فضا به امیدواری رسید. متاسفانه طول ۹۰دقیقه بازی هیچ یک از اعضای کادر فنی تیم استقلال به فکر رفع این خلا نیفتاده و در نهایت بی تفاوتی و قرار گرفتن درصف تماشاچی اجازه دادند تا مردان خط میانی به روش غلط حمل توپ بی هدف خود ادامه دهند تا استقلال هم کم فروغ دیده شود وهم به تیم گل نزن تبدیل شود. نویسنده: اکبر عزیزی