ایجاد تنش و مجادله با بازیکن حریف و پرخاش به داور و شعارهای تند در حالی که بانوان هم به ورزشگاه ها آمده اند، زیبنده فوتبال ما نیست. با این رویه غلط نمی توان به آینده خوش بین بود.

پس از برگزاری شش هفته از لیگ باشگاهی به لحاظ کیفی بازی های خوب و تاکتیکی را شاهد بوده ایم. دیروز نفت‌مسجد سلیمان در قامت یک ‌تیم قدر و هماهنگ ظاهر شد. آنها اگر اندکی آرامش داشتند و با تجربه عمل می کردند و در نیمکت ذخیره ها کمک حال مهاجری بودند، قطعا شایسته پیروزی بودند.

حیف که بعضی حواشی و اقدامات پشت صحنه مثل بازی دومینو عمل کرد و ‌مثل آوار بنای ساخته شده در نیمه نخست را از بین برد.

حمله به داور،اعتراض بازیکنان و نیمکت ذخیره ها  به ناظر که دامنه آن به سکوها کشیده شد،تمام تدابیر مهاجری را نقش بر آب کرد.

نیمکت پرسپولیسی ها وهوادارانشان هم در ایجاد این فضا دخالت مستقیم داشتند و شعارهای  تند طرفین بارها باعث توقف بازی شد.

در اصفهان هم هواداران سپاهان از توقف تیم شان عصبی شده و با شعارهای تند آنها را بی تعصب لقب دادند و...

استقلالی ها هم در بازی قبلی این رویه غلط را در سکوها ایجاد کردند و علیه ساپینتو و بازیکنان شعار دادند، اما دیروز با برد آنها مقابل نساجی همه چیز روال عادی گرفت. متاسفانه هواداران آبی هم بر علیه مربی و بازیکنان نساجی و دیگران شعارهای غیراخلاقی سر دادند.

حال که فضای مناسبی برای حضور بانوان در ورزشگاه ها ایجاد شده، انتظار می رود، همه برای برقراری آرامش در فوتبال کمک کنیم و از برپایی پیکارها و رقابت تیم ها لذت ببریم.

به لحاظ مدیریتی و فنی هم باید به مربیان فرصت داد تا آنها با آرامش و مرور تمرینات به وحدت تاکتیکی برسند.

این موضوع در باره ساپینتو و مورایس در استقلال و سپاهان عینیت بیشتری دارد.

این دو باید شناخت کاملی از ظرفیت و توانایی بازیکنان و ساختار باشگاهی ما پیدا کنند.

به نظر می رسد تعطیلات پیش رو به دلیل اردوها و بازی های تیم ملی فرصت خوبی است تا تیم های حاضر با دقت و مطالعه بیشتر نقاط ضعف و معایب تاکتیکی را مرتفع کنند.

آنالیز بازی های گذشته و تمرینات مستمر و طراحی بهتر در موضوعات بدنسازی و آماده سازی باید با دقت بیشتری پیگیری شود.

 سازمان لیگ در ابعاد اجرایی و برنامه ریزی ‌مسابقات هم باید اهتمام بیشتری داشته باشد. موضوع داوری و نظارت بر عملکرد قضات و بحث مهم var را باید مهم شمرد.

تا زمانی که این سیستم در فوتبال ما برقرار نشود، باید شاهد اعتراض تیم ها  و تنش در ورزشگاه ها خواهیم بود.

این موضوع شاید از نان شب هم برای فوتبال ما واجب تر است و باید با جدیت آن را پیگیری کرد.

در کنار این موضوعات باید با خاطیان در ورزشگاه ها برخورد قهری داشت، نباید با محافظه کاری و مصلحت اندیشی اجازه داد برخی افراد با تند خوبی و عصبانیت فضای ورزشگاه ها را به هم بریزند.

به دست آوردن‌ پیروزی و قهرمانی لازمه ورزش است، اما برای کسب آن شایسته نیست از اهرم های فشار استفاده شود و با ناهنجاری و مناقشه در سکوها و منازعه در کنار زمین به آن دسترسی پیدا کرد.

باید اخلاق و متانت ورزشی را در اولویت قرار داد و در ابعاد فنی با کار تیمی و تاکتیکی به هدف رسید، نه با ایجاد حاشیه و تخریب تیم مقابل و فضای ورزشگاه !

نویسنده: احمد میرزاییان