حسن شاطرزاده از قهرمانان سابق کاراته استان است که بعدها مسیر مربیگری را برگزید. او در این مسیر در رده باشگاهی تجربیات مفیدی اندوخت و در چند مقطع نیز در کادر فنی تیم ملی حضور داشت تا اینکه لژیونری دنیای دیگری در حوزه مربیگری پیش روی او باز کرد.
شاطرزاده که سرمربیگری تیم ملی کاراته ویتنام را بر عهده دارد، به دلیل مشکلات ناشی از شیوع کرونا و تعطیلی رویدادهای ورزشی در جنوب شرق آسیا، به شهر مادری سفرکرده است. وی در پاسخ به این پرسش که چه شد مربیگری کشور ویتنام را پذیرفته اید، گفت: در زندگی و کار، اهداف باید تعریفشده باشند و زمانبندی رسیدن به هدف موردنظر را داشته باشیم. در صورت ارتباط با دنیای خارج از ایران میتوان اهداف خود را به هرجایی توسعه داد؛ فقط باید با صبر و برنامه حرکت کرد، من نیز مانند خیلی از افراد، برنامهها و اهداف خودم را در بیرون از ایران دنبال کردم و وقتی ویتنام پیشنهاد داد، آن را پذیرفتم. کاراته ویتنام ازنظر جمعیتی خوب است. الگوی کاراته ویتنام در بخش کاتا ژاپن است و هرسال بازیکنهای کاتا به ژاپن رفته و با استاد ژاپنی دستکم دو ماهی را تمرین میکنند. در بخش کومیته از سال ۲۰۱۴ ویتنامیها دنبال یک تجربه جدید بودند که از من دعوت به همکاری کردند و هرسال تیم ویتنام یک تا دو ماه در ایران تمرین دارد. شاطرزاده درباره حضور کاراته در المپیک گفت: المپیکی شدن کاراته باعث جذب سرمایه و هنرجوی جدید و بزرگ شدن فضا و امکانات کاراته شد. در صورت استفاده از این فرصت و برنامهریزی برای آن، قدمهای بزرگی در کاراته برداشته خواهد شد.