علی فتح الله زاده برای چهارمین بار به استقلال بازگشت و در این میان شاید این سوال در ذهن فوتبالی ها ایجاد شود که چرا حاجی فتح الله؟
چرا باید مدیریت سابق آبی ها باز هم سکان را در دست بگیرد؟ آیا او انگیزه، توان، و برگه برنده ای برای رو کردن در اختیار دارد که باز هم روی خوش خود را به وزارت نشان داده تا بازهم رو به روی هواداران قرار بگیرد اما این بار شرایط برای او کاملا متفاوت است، مدیریت جدید استقلال این بار انگیزه های متفاوتی برای حضور پشت میز ریاست دارد. دیگر قهرمانی در لیگ و پرداخت بدهی ها برای وی امری اجتناب ناپذیر است. این بار فتح الله زاده آمده تا کارهای بزرگتری برای استقلال و هوادارانش انجام دهد، استقلالی بودن وی می تواند کمک بسیاری کند هواداران به این مدیر اعتماد دارند و این یک پوئن کاملا مثبت است. از طرفی فتح الله زاده از یک جمله تاریخی برای مدیریت بهره می برد و آن این است که دشمنانت را نزدیک خود نگه دار تا موفق شوی!
وی با این ترفند قصد ایجاد تغییر در شرایط را دارد. مدیرعامل استقلال این بار برای موفقیت ریسک نکرد وی حتی کادر باشگاه را تغییر نداد و حتی به معاونان مدیریت سابق اعتماد کرد تا کاملا چراغ خاموش پیش برود و اوضاع را به نفع خود و استقلال تغییر دهد.
عدم ایجاد تغییر درست در زمانی که استقلال نیاز به آرامش دارد سنجیده بود، حاجی فتح الله با سابقه و تجربه کار در استقلال از حواشی احتمالی جلوگیری کردتا حتی ساپینتوی پرتغالی نیز به وی اعتماد کند و از استعفای شبانه منصرف شود.
سرمربی پرهیاهوی آبی ها که یار غار سردار آجورلوست پس از برکناری وی تصمیم قطعی به جدایی داشت اما با یک جلسه همراهی مدیریت جدید تصمیمش را تغییر داد و با تمام توان به او قول همکاری و همراهی داد!
مدیرعامل استقلال اما دوستان خوبی در وزارت دارد که می توانند در مواقع حساس به وی و استقلال یاری برسانند و این همکاری به قدری جدی است که وی به یکباره جزو نفرات مورد اعتماد برای مدیریت استقلال قرار گرفت و از دیگر مدیران اسبق باشگاه که نامشان روی میز وزیر قرار داشت پیشی گرفت.
فتح الله زاده اما در برخورد با بازیکنان استقلال نیز بسیار حرفه ای است وی همواره از جلسات مداوم با نفرات تیم خودداری می کند و این برای او یک حسن بزرگ است.
در کار مربی و بازیکنان کمتر دخالت می کند و مسائل مربوط به تیم را به مربیان و سرپرست واگذار می کند تا شان بین مدیر و نفرات تیم حفظ شود.
وی در عین حال رابطه خاصی با بازیکنان تیمش دارد تا جاییکه حرفش برای بازیکنانش حجت است و همین برای یک مدیر کافی است و حال ابتدای راه بازگشت فتح الله زاده به استقلال است، راهی که این بار برای وی خیلی هم هموار نیست، استقلالی پر از مشکلات و بدهی و راه پر پیچ و خمی که وی با دید باز و شناخت کامل انتخابش کرده، قهرمانی در آسیا و پرداخت تمام بدهی های استقلال هدف اصلی او به گفته خودش است اما باید دید این بار وی این راه را به پایان می رساند یا او هم مانند دیگر مدیران استقلال پس از مدتی کوتاه باید سکان را به دیگری بسپارد، چرخه ای که پایانی ندارد و در این میان تنها حسرت رسیدن به یک ثبات با مدیری پایدار بر دل هواداران می کاند و بس، اتفاقی که این بار هیچ کس تمایلی به رخ دادنش ندارد زیرا فرد سکان دار کسی است که تمام نگاه ها رو به اوست و این بار باید به تعهد و وعده هایش عمل کند زیرا شاید این آخر راه او با استقلال باشد، شاید!!
نویسنده: سوده رحمانوند