پنجشنبه نهم فروردین ماه

پهلوانان، خدا قوت...

حضور کشتی‌گیران و سایر اهالی ورزش در فعالیت‌های خیرخواهانه نسل به نسل در حال انتقال است، یک روز جهان‌پهلوان تختی در کنار سایر قهرمانان کشتی مانند حسین ملاقاسمی، امامعلی حبیبی و خیلی‌ها دیگر برای جمع‌آوری کمک به مردم زلزله‌زده بوئین زهرا به بازار رفتند، امروز هم پهلوانانی مانند رسول خادم، کمیل قاسمی، حسن رحیمی و احسان لشگری در روز‌های سیل، زلزله و کرونا آستین‌های‌شان را برای کمک به محرومان در مناطق دورافتاده بالا زده‌اند و حضور تأثیرگذاری در جمع‌آوری کمک‌های مردمی و رساندن آن به دست قشر ضعیف کشور

به طور قطع چنین حرکت‌هایی سبب ترویج کار‌های خیرخواهانه و کمک به محرومان در جامعه می‌شود. وقتی قهرمانی مانند رسول خادم و سایر ورزشکاران در کنار برخی هنرمندان، هر روز در گوشه‌ای از کشور فعالیت‌های انسان‌دوستانه و خیرخواهانه انجام می‌دهند، مردم هم با دیدن چنین فعالیت‌هایی که بدون تزویر و ریا صورت می‌گیرد، خودشان نیز پای کار می‌آیند و کمک به قشر آسیب‌پذیر جامعه گسترش پیدا می‌کند. با وجود چنین تلاش‌هایی که بدون منفعت طلبی صورت می‌گیرد، اما مشاهده می‌شود برخی که بیرون گود نشسته‌اند هجمه سنگینی را علیه فعالیت‌های خیرخواهانه قهرمانان و پهلوانان کشتی آغاز کرده‌اند و مدعی شده‌اند که این حرکت‌ها برای دیده شدن است. این در شرایطی است که قهرمانانی مانند رسول خادم یا کمیل قاسمی با یک دوجین مدال جهانی و المپیک نیازی به دیده شدن ندارند و در سطح جامعه شناخته شده هستند. معتقدم برخی منتقدان اگر برای انجام کار خیر خودشان پا جلو نمی‌گذارند، حداقل چوب لای چرخ کسانی که خالصانه به مردم کمک می‌کنند، نگذارند. مدال‌ها و قهرمانی‌ها می‌آید و می‌رود، اما یک پهلوان در دل مردم می‌ماند و این مردم هستند که قهرمانان خودشان را انتخاب می‌کنند و به آن‌ها لقب تختی زمانه یا پوریای ولی زمانه می‌دهند.